Martröð foreldra

Martröð foreldra á visi.is

Martröð foreldra er að börn þeirra leiðist út í fíkniefnaneyslu. Langoftast er einhver aðdragandi sem birtist á heimilinu og í skólanum. Barn sem byrjar að neyta harðra efna fer oft hratt niður. Hefja þarf því greiningarferlið strax og meðferð í kjölfarið. Hér getur verið spurning um líf eða dauða. Þegar kemur að raunveruleikanum í þessum efnum eru ýmsar hindranir og úrræðaleysi.

Greining og meðferð

Fyrsta hindrunin er að komast í greiningu. Án greiningar, sem oftast samanstendur af vitsmunaþroskamati, mati á líðan og ADHD skimun, fæst ekki aðgangur að Bugl. Landspítalinn þjónustar ekki ungmenni í neyslu- og fíknivanda, veitir þeim hvorki afeitrunarmeðferð né bráðameðferð þrátt fyrir að heilbrigðisráðherra hafi falið Landspítalanum að sinna börnum í neyslu. Af hverju hefur Landspítalanum ekki tekist að fylgja fyrirmælum ráðherra? Ráðherra hefur samið við SÁÁ að annast meðferð fyrir börn en í kjölfarið tekur ekkert við. Álagið á fjölskyldur barna í neyslu er gríðarlegt og að baki einu barni er fjölskylda í angist.

Hægagangur og andvaraleysi stjórnvalda

Íslenskt samfélag, borg og ríki hafa staðið sig illa í þessum málum. Barn á grunnskólaaldri á rétt á að fá vandann sinn greindan eins og Reglugerð um sérfræðiþjónustu sveitarfélaga við leik- og grunnskóla kveður á um. En biðlistar eru langir og dæmi eru um að börn séu enn á biðlista þegar þau ljúka grunnskóla. Þeir foreldrar sem hafa efni á, grípa til þess ráðs að kaupa greiningu hjá einkaaðila fyrir að lágmarki 150.000 kr. Hjá Reykjavíkurborg hefur málaflokkurinn ekki verið í forgangi. Í staðinn fyrir að fjölga sálfræðingum hefur meirihlutinn í borgarstjórn ákveðið að draga úr greiningum. Ráðamenn í borginni hafa í mörg ár staðið sig illa þegar kemur að greiningum og sálfræðiþjónustu við börn. Fjármagni hefur frekar verið varið í aðra hluti en að auka og tryggja þjónustu við börn á hinum ýmsu sviðum.

Grein birt í Fréttablaðinum 30.7. 2019

Kolbrún Baldursdóttir, sálfræðingur og borgarfulltrúi Flokks fólksins

Stórflótti verslana og fyrirtækja úr miðbænum

Frá því í febrúar hafa lokað á Skólavörðustíg GK, Gjóska og Gallería er að fara að loka þar.
Á Laugavegi eru farnir: Spakmannsspjarir, Brá, Kroll, Manía, Lindex, Stefán Chocolader, Reykjavík Fótó, Herrahúsi, Kúnígúnd, Flash, og Reykjavík Live.

Þesar eru að fara að loka: Michelsen, Lífstykkjabúðin og Sigurboginn. 

Hvað er að verða um miðbæinn okkar?

 

Gleymdist að mæla?

Í þessu botna ég bara alls ekki. Var bara pantað skip svona út í loftið án þess að gera viðeigandi mælingar? Nú, þegar skipið er komið þá uppgötvast að gera þarf breytingar á báðum bryggjum og kostnaðurinn er 100 milljónir króna! 

Frétt:

Það hefur dregist nokkuð að koma nýjum Herjólfi á áætlun. Ferjan er of há fyrir bryggjuna í Eyjum og hætta var á að skipið yrði fyrir skemmdum. Nú hefur það verið leyst tímabundið með því að endurnýja ásiglingarvörn úr dekkjum á bryggjunni með nýjum og stærri dekkjum.

 

„Aðstæðurnar eiga að vera klárar fyrir báðar ferðirnar þannig það á ekki að trufla okkur eitt eða neitt svo við erum alsæl með það að geta loksins farið að láta þetta rúlla," segir Guðbjartur Ellert Jónsson, framkvæmdastjóri Herjólfs.  „Við þurfum bara ákveðinn tíma til að koma okkur í gírinn og svo mun þetta skip bara sigla áætlun eins og hún hefur verið teiknuð upp, sjö ferðir á dag," segir hann. 

Jónas Snæbjörnsson, framkvæmdastjóri þróunar hjá Vegagerðinni, segir að í haust verði ráðist í að hækka viðlegukanta á bryggjunum. „Það gæti kostað jafnvel um 50 milljónir í hvorri höfn, það þarf bæði í Vestmannaeyjum og í Þorlákshöfn," segir Jónas, 100 milljónir í heildina. Vonast er til að það þær breytingar verði kláraðar í lok október.

Einstaklingi í hjólastól neitað um aðstoð af vagnstjóra um borð í strætó

Hvað er eiginlega í gangi hjá Strætó bs? Stjórnendavandi? Í fréttum í kvöld segir einstaklingur sem er í hjólastól frá að honum var neitað um aðstoð um borð í strætó og var skilinn eftir.
Í þessu sambandi langar mig að minna á svar Strætó við fyrirspurn minni um fjölda kvartana en á síðasta ári voru kvartanir/ábendingar 2779 aðallega vegna framkomu vangstjóra, aksturslags og tímasetningar eins og segir í svari frá Strætó.

Ég sagði þá og segi enn að þetta er ekki eðlilegt.
Ég spyr hvað er eiginlega að í þessu fyrirtæki? Allt þetta hlýtur að vera erfitt fyrir það fólk. Hér myndi ég segja að væri um stjórnendavanda að ræða frekar en nokkuð annað.

 

Bókun Flokks fólksins við svari frá Strætó bs. um fjölda kvartana sem kunna að hafa borist Strætó bs frá notendum þjónustunnar:

 

Í svari við fyrirspurn áheyrnarfulltrúa Flokks fólksins um kvartanir sem kunna að hafa borist Strætó bs. frá notendum þjónustunnar kemur fram að fjöldi ábendinga eru eftirfarandi: 2016 - 3654 ábendingar, 2017 - 2536 ábendingar 2018 - 2778 ábendingar. Flestar ábendingar sem berast Strætó snúa að aksturslagi, framkomu vagnstjóra og tímasetningum. Borgarfulltrúa Flokks fólksins sýnist á svari að gæðakerfið sé gott og gengið er strax í málin en fjöldi ábendinga er óheyrilegur. Borgarfulltrúi átti kannski von á 100 til 200 ábendingum en ekki á þriðja þúsund og yfir. Fjölgun er milli ára 2017 til 2018 og munar þar um ca. 200 ábendingum. Fækkun sem er frá 2016 til 2017 heldur ekki áfram árið 2018 heldur fjölgar þá aftur ábendingum. Þetta er afar sérstakt. Flokkur fólksins spyr hvort kafað hafi verið ofan í þessu mál og unnið að því að fækka ábendingum verulega. Áhugavert væri að fá nánari flokkun á þessu t.d. eru flestar kannski kvartanir vegna tímasetningar? Niðurstaðan í huga borgarfulltrúa Flokks fólksins þegar hann hefur séð þetta svar er að það er eitthvað mikið að í þessu fyrirtæki þegar kemur að þjónustu við farþega. Slíkur fjöldi ábendinga er ekki eðlilegur.

 

Framhaldsfyrirspurnir í tengslum við svar vegna kvartana til Strætó

 

Í framhaldi af svari Strætó bs. um fjölda kvartana óskar borgarfulltrúi eftir að fá nánari sundurliðun á þessum ábendingum til þriggja ára og upplýsingar um hvort farið hefur verið ofan í saumana á þeim með það að markmiði að fækka þeim. Um þetta er spurt vegna þess að ábendingum fjölgar aftur árið 2018 frá árinu 2017. Það er sérkennilegt í ljósi þess að í svari frá Strætó kemur fram að unnið sé markvisst með ábendingar og er ábyrgðaraðili settur á hverja ábendingu sem tryggir að úrvinnsla hennar eigi sér stað? Loks er óskað upplýsinga um hve margar af þessum ábendingum leiði til verulegra úrbóta.

Laun fyrrum forstjóra Félagsbústaða 1.6 mkr. á mánuði auk yfirvinnutíma

Það angrar mig mjög að forstjórar B hluta fyrirtækja eru sennilega allir á borgarstjóralaunum og gott betur. Ég fékk sundurliðun á launum fyrrum forstjóra Félagsbústaðar á fundi borgarráðs í gær. Hann var með rúma 1.6 milljón á mánuði auk yfirvinnutíma. Þessi laun eru á pari við laun borgarstjóra. Við starfslok var gert upp við hann, hann fékk orlof greitt sem er hefðbundið en einnig 128 yfirvinnutíma greidda.

Svar borgarinnar er hér

Bókun mín í þessu máli segir allt sem segja þarf:

Laun fráfarandi forstjóra Félagsbústaða eru regin hneyksli. Forstjórinn var með rúmar 1,6 m.kr á mánuði. Borgarfulltrúi Flokks fólksins er orðlaus yfir þessari upphæð sem sennilega er á pari við sjálfan borgarstjórann. Fram kemur í svari að viðkomandi átti um 2 mánuði ógreitt orlof og ógreidda yfirvinnutíma. Upplýst hefur verið með yfirvinnu. Við starfslok voru greiddir út  128 tímar í yfirvinnu á tímabilinu 2017 til 2018 samtals 1.961.023. Þetta var ofan á föst laun. Flokkur fólksins gerir skilyrðislausa kröfu til stjórnar að laun núverandi forstjóra verði lækkuð séu þau í einhverju samræmi við þessa upphæð. Laun viðkomandi sem sinnir þessu starfi þarf að vera í einhverju samræmi við þann veruleika sem við lifum í. Hér er um firringu að ræða sem æ oftar virðist vera raunin hjá meirihluta borgarstjórnar og fyrirtækjum í eigu borgarbúa þegar sýslað er með skattfé borgarbúa. Einhver meðvirkni virðist vera í þessu máli.

Að Reykjavík setji á laggirnar sinn eigin "Arnarskóla"

Skóla- og frístundarráð/svið mun gera samning við sérskólann Arnarskóla fyrir næsta haust. Skólinn er staðsettur í Kópavogi. Ég spyr hvort ekki sé kominn tími á að borgin setji á fót sinn eigin „Arnarskóla“? 

Arnarskóli er frábært úrræði hugmyndafræðilega séð fyrir börn með sérþarfir og hefur Flokkur fólksins ítrekað kallað eftir fjölgun sambærilegra úrræða í Reykjavík til viðbótar við Klettaskóla sem er löngu sprunginn. Biðlisti er í öll sérúrræði, skóla og sérdeildir í Reykjavík og aðeins alvarlegustu tilfellin eru skoðuð. Inntökuskilyrði í Klettaskóla eru ströng sem leiðir til þess að börn sem myndi blómstra í þeim skóla eru látin vera í almennum skóla þar sem þau upplifa sig ekki meðal jafninga.

Það er afneitun í gangi hjá meirihlutanum. Þau neita að horfast í augu við að Skóli án aðgreiningar eins og honum er stillt upp er ekki að virka fyrir öll börn. Dæmi eru um að börnum hefur verið úthýst úr skólakerfinu vegna djúpstæðs vanda, send heim og ekki boðið neitt úrræði fyrr en eftir dúk og disk og þá fyrst eftir að foreldrar hafa gengið þrautargöngu innan kerfisins. Hvað þarf margar kannanir og upphróp til að meirihlutinn hætti að stinga hausnum í sandinn og horfist í augu við að hópur barna sem forðast skólann sinn fer stækkandi, barna sem sýna einkenni kvíða og depurðar sem rekja má beint til líðan í skóla. Borgin á ekki að þurfa að senda börn í sérskóla í öðru sveitarfélagi. Borgin á að hafa skóla eins og þennan á sínum vegum. 

Tillaga lögð fram 19. september 2018

Flokkur fólksins leggur til að fleiri sérskólaúrræði verði sett á laggirnar í Reykjavík enda er Klettaskóli sprunginn.

Klettaskóli er eini sérskólinn í Reykjavík af sinni gerð en í honum stunda börn með sérþarfir vegna þroskahömlunar nám. Flokkur fólksins telur að fleiri slík úrræði þurfi enda mörg börn nú á biðlista sem Klettaskóli getur ekki tekið inn. Í sérskólaúrræði eins og Klettaskóla og öðrum sambærilegum skólaúrræðum er mikilvægt að inntökuskilyrðin séu með þeim hætti að hver umsókn sé metin í samvinnu við foreldra á grundvelli fyrirliggjandi upplýsinga um nemandann. Í þessum efnum eiga foreldrar ávallt að hafa val enda þekkja foreldrar börn sín best og vita þess vegna hvað hentar barni þeirra námslega og félagslega. Ekki má bíða lengur með að horfa til þessara mála og fjölga úrræðum. Það er réttur hvers barns að fá skólaúrræði við hæfi þar sem því líður vel, þar sem námsefni er við hæfi og þar sem félagslegum þörfum þess er mætt, þar sem það er meðal jafningja.

Tillagan er felld með fjórum atkvæðum skóla- og frístundaráðsfulltrúa Samfylkingarinnar, Viðreisnar, Pírata og Vinstri grænna gegn einu atkvæði skóla- og frístundaráðsfulltrúa Flokks fólksins.
Skóla- og frístundaráðsfulltrúar Sjálfstæðisflokksins sitja hjá.

Borgarfulltrúi Flokks fólksins leggur fram svohljóðandi bókun:

Fulltrúi Flokks fólksins harmar afgreiðslu þessarar tillögu og hinna tveggja sem Flokkur fólksins hefur lagt fram og sem fjalla einnig um skóla- og félagslegar þarfir fatlaðra barna í skólum í Reykjavík. Í svari við tillögunni er bent á að ekki séu biðlistar en staðreyndin er sú að Klettaskóli er mjög eftirsóttur og foreldrum barna sem óska inngöngu er vísað frá áður en til umsóknar kemur. Foreldrum sem óska eftir skólavist í Klettaskóla fyrir börn sín er tjáð strax í upphafi að barnið muni ekki fá inngöngu sé það ekki „nógu“ fatlað til að mæta skilyrðunum. Auk þess er Klettaskóli löngu sprunginn og tekur ekki við fleiri börnum sem segir kannski allt sem segja þarf í þessum efnum. Nauðsynlegt er að hafa skólaúrræði sem mætir ólíkum þörfum barna. Ein tegund úrræðis ætti ekki að útiloka annað. Málið snýst um að hafa val. Börn með þroskahömlun eru nefnilega ekki öll eins og þeim hentar ekki öllum það sama. Það þrífast ekki öll börn í þeim úrræðum sem eru í boði. Það vantar annan skóla eins og Klettaskóla og það vantar einnig úrræði fyrir börn með væga og miðlungs þroskahömlun, börnum sem líður illa í almennum bekk, námslega eða félagslega. Barn sem líður illa lærir lítið. Það væri óskandi að borgin/borgarmeirihlutinn myndi vilja horfast í augu við þessa staðreynd ekki síst í ljósi vaxandi vanlíðan barna eins og skýrsla Embættis landlæknis hefur fjallað um.

Margar litlar rafbílahleðslustöðvar í stað fárra stórra

Fyrir þá sem hyggjast kaupa rafbíl eru stærstu áhyggjur að komast ekki að stöð. Ef aðeins eru fáar stórar stöðvar munu myndast biðraðir. Vænta má að margir haldi að sér höndum við að kaupa rafbíl því þeir  óttast að þeir þurfi að bíða efir að komast í rafmagn. Meðan þetta er raunveruleikinn þá eykst rafbílaflotinn hægt. Reykjavíkurborg á stóran meirihluta í OR/Veitum og því er eðlilegt að borgarstjórn hafi skoðun á þessu máli þrátt fyrir að þetta sé B hluta fyrirtæki í eigum þriggja sveitarfélaga. Reykjavík er langstærsti eigandinn. Benda má reynsluna t.d. Osló en þar hefur einmitt fjöldi stöðva skipt öllu máli. 

Flokkur fólksins lagði til á fundi borgarráðs að Reykjavíkurborg beiti sér fyrir því að OR/Veitur og Reykjavíkurborg stefni að  því að hafa margar litlar  rafbílahleðslustöðvar í stað fárra stórra. 

 

Í upphafi rafbílavæðingarinnar voru hleðslustöðvar margar og rafbílavæðingin tók hratt af stað, enda sá fólk  að það gæti hlaðið.  Fyrir hverja stöð voru ca. 4 bílar og þær voru allar litlar (lítið afl, enda höfuðmálið að setja upp margar stöðvar og nýta tímann). 
Þar er í fyrsta sinn að verða vandamál að finna stöðvar, en hlutfallið er í dag ca. 10 bílar per stöð.  Viðbrögðin eru að byggja upp millihraðar stöðvar (7,4 - 22kW)  á helstu akstursleiðum til/frá borginni ásamt því að byrja í fyrsta sinn að rukka fyrir notkun hleðslustæðanna svo rafbílaeigendur noti ekki hleðslustæði til að sleppa við að borga í stæði. Osló að gera hlutina rétt - fókusinn er á að hafa nógu margar stöðvar við bílastæði í borgarlandinu fyrir langtímahleðslu og nýta tímann til að hlaða í stað þess að einblína á aflið. Það er hins vegar gert á hraðhleðslustöðvum sem eru við áningarstaði.
Svo virðis t sem að ON stefni að fáum en öflugum hleðslustöðum í stað margra litla. Það er óþarfi að gera mistök sem þessi sér í lagi þegar nóg er af góðum fyrirmyndum erlendis sem virkað hafa frábærlega.

 

Viðbrögð einkenndust af útúrsnúningum og niðurrifi

Hafnað í borginni, samþykkt á Alþingi

Það hlýtur að teljast sérstakt að tillögu sem hafnað er af hörku í borgarstjórn er stuttu síðar komin í lög. Á borgarstjórnarfundi 16. október, 2018 lagði Flokkur fólksins fram tillögu um að heimila akstur bifreiða með stæðiskorti fyrir hreyfihamlaða um göngugötur í miðborg Reykjavíkur og að bifreiðum með slíkt stæðiskort verði heimilt að leggja á bílastæðum á göngugötum borgarinnar. Tillögunni var illa tekið af meirihlutanum í borgarstjórn og einkenndust viðbrögð af niðurrifi og útúrsnúningum. Einkum fulltrúar frá Samfylkingunni og Viðreisn kepptust við að draga umræðuna niður á lágt plan.

Mannréttindamál

Sjálfsagt er að takast á um þetta mál sem önnur með heiðarlegum hætti. En nú þarf ekki að takast á um þetta mál lengur. Löggjafinn hefur haft vit fyrir meirihluta borgarstjórnar enda hér um mannréttindamál að ræða. Á það skal minnt að á vefsíðu Reykjavíkurborgar stendur skýrt og skorinort: „Óheimilt er að mismuna fólki vegna fötlunar. Allir eiga rétt á virkri þátttöku í reykvísku borgarsamfélagi og fatlaðir skulu eiga jafnan aðgang að þjónustu og ófatlaðir.“ Þetta ætlaði meirihlutinn í borgarstjórn einfaldlega að hunsa en hefur engu að síður til skrauts á vefsíðu borgarinnar. Horfa skal til þess að meirihlutinn hefur samþykkt án samráðs við hagsmunasamtök hreyfihamlaðra sem og rekstraraðila að fjölga göngugötum og hafa ákveðið að gera vinsælustu götur miðbæjarins að göngugötum varanlega.

Eins skemmtilegar og göngugötur geta verið þá eiga margir sem eru hreyfihamlaðir ekki auðvelt aðgengi að þeim. Það er ekki nema lítill hluti hreyfihamlaðs fólks sem notast við hjólastól eða göngugrind og getur því nýtt sér göngugötur (svo framarlega sem bílastæði eru nálægt). Fyrir stóran hluta hreyfihamlaðs fólks er lokuð göngugata hindrun á aðgengi og þýðir að þeir sem eiga erfitt með gang forðast þær einfaldlega. Það yrði varla á bætandi því að nú þegar er mikill fólks- og fyrirtækjaflótti af þessu svæði.

Grein birt í Fréttablaðinu 16.7. 2019

Spurt um borgarlínu í borgarráði

Í allri þessari umræðu um borgarlínu er afar margt loðið og óljóst. Þess vegna lagði ég fram nokkrar spurningar um hana á síðasta fundi borgarráðs: 
1. Hvar á götunni á borgarlínan/vagnarnir að aka? Á miðri götu eða hægra megin? 
2. Hvers lags farartæki er hér um að ræða? Sporvagn, hraðvagnar á gúmmíhjólum, annað? 
3.Hversu margir km. verður línan? 
4. Hvað þarf marga vagna í hana? 
5. Á hvaða orku verður hún keyrð? 
6. Hver á að reka hana? Strætó? Ríkið? Sveitarfélög? Allir saman? Aðrir? 
7. Hvar er hægt að sjá rekstrar- og tekjuáætlun borgarinnar fyrir borgarlínu? 
8. Hvað myndi kannski kosta að reka 400 til 500 vagna? 
9. Hvað þýðir þetta í skattaálögum á almenning?

Vísað til umsagnar umhverfis- og skipulagssviðs.

Margir eldri borgarar óttast bílastæðahúsin

Reykjavík rekur 7 bílastæðahús. Það er margir hræddir við að fara inn í bílastæðahúsin og má nefna eldri borgara  en einnig fleiri úr hinum ýmsu aldurshópum. 
Aðkoma og aðgengi að bílastæðahúsum er víða slæmt. Inn í þeim er einnig oft þröngt og fólk hrædd við að reka bílinn sinn í.  Margir eldri borgarar, fatlaðir og einnig ungir ökumenn treysta sér ekki í þau, auk þess sem aðkoma sumra þeirra er ekki mjög sýnileg. Stærsti vandinn er hins vegar sá að mjög mörgum finnst greiðslumátinn flókinn. Fólk óttast oft einnig að lokast inni með bíl sinn t.d. þar sem enginn umsjón er á svæðinu eins og oft er á kvöldin.

Borgarmeirihlutinn hefur aldrei rætt þessa hlið í tengslum við bílastæðahúsin. Þegar sagt sé að nóg sé af bílastæðum í bænum þá er þessi vinkill aldrei skoðaður nú þegar allt kapp er lagt á að loka fyrir umferð bíla á stóru svæði eða fækka bílastæðum á götum.

 

Taka bara strætó!

Nú liggur fyrir að stækka á gjaldsvæðið í bænum og hækka bílatæðagjald sem og hefja gjaldtöku á sunnudögum. Þetta er alls ekki tímabært því langt er í land að almenningssamgöngur geti verið fýsilegur kostur. Sumar leiðir strætó ganga ekki einu sinni á sunnudögum.  Þær leiðir sem ekki keyra um helgar eru 31, 17, 33 og 34. Akstur hefst kl. 9:30 og á nokkrum leiðum er farinn einum hring minna á kvöldin en á öðrum dögum. 

Dofin og vanmátta þegar mál eru keyrð í gegn í borgarráði

Á einu vettvangi er búið að taka ákvörðun um að umbylta heilum dal, Elliðaárdalnum. Því miður er ég aðeins áheyrnarfulltrúi í borgarráði, hef ekki atkvæðarétt en hef málfrelsi og bókunarrétt. 

Tillaga meirihlutans um þetta umdeilda deiliskipulag felst m.a. í byggingu á afar sérstökum byggingum, gróðurhvelfingum við Stekkjarbakka sunnan við Elliðaárdalinn.

Allt tal á fundinum og hvatning um að hafa viðhlítandi samráð,fresta málinu og taka það inn í borgarstjórn var ekki inn í myndinni þegar málið var lagt fyrir á fundi borgarráðs í vikunni.

Ég er Reykvíkingur í húð og hár svo ég á auðvelt með að setja mig í spor borgaranna. Sem borgarfulltrúi í minnihluta er maður algerlega vanmáttugur gegn því afli sem stýrir borginni á svona stundum. Hvað þá borgararnir sjálfir! Þeir eiga ekki möguleika á að spyrna fótum gegn þessari eða annarri ákvörðuninni um framkvæmdir sem borgarmeirihlutinn vill láta gera sama þótt þeir sendi inn tugi rökstuddra umsagna og mótmæli. Ákvörðun meirihlutans verður einfaldlega ekki hakkað.

Mál eru misjöfn vissulega, rista misdjúpt og hafa mismikil áhrif og afleiðingar. Í þessu máli, deiliskipulagi við Stekkjarbakka erum við að tala um stórt mál með miklum áhrifum og afleiðingum.

Flokkur fólksins vill bara almennilegt samráð við borgaranna og ef mál eru mjög umdeild þá ráði meirihluti í kosningu eða vali á skipulagi. Til þess að skýr afstaða liggi fyrir í þessu máli hefði þess vegna átt að vera íbúakosning.

Borgarstjóri og hans fólk segja sífellt að það sé mikið og gott samráð við fólkið í borginni en þegar betur er að gáð kemur í ljós að það er ekki satt.

Tökum dæmi um lokanir á Laugavegi og nágrenni. Þá var sagt að haft var samráð en í ljós hefur komið að það var ekki rætt við neinn af tæplega 300 rekstraraðilum. Margir hafa núna flúið svæðið og fleiri eru að pakka saman.

Hvað varðar Elliðaárdalinn og þetta nýsamþykkta deiliskipulag er sagt að það hafi verið haft mikið og gott samráð. Það er staðfest að haldinn var einn samráðsfundur eða voru þeir kannski tveir?

Athugasemdir komu víða að m.a. frá Umhverfisstofnun sem sendi Skipulags- og samgönguráði Reykjavíkur bréf þar sem kemur fram að það sé mat stofnunarinnar að byggingar muni þrengja að vatnasviðinu og yfirtaka hluta af útivistarsvæði sem nú er ætlað almenningi. Dagur segir að þessum athugasemdum hafi verið svarað svo ekki orð um það meir.

Vel kann að vera að málið hafi verið lengi í undirbúningi og sagt er að ábendingum hafi verið svarað. En að senda svar til fólks og hagsmunahópa sem eru að benda á vankanta er ekki staðfesting á að sameiginleg lending hafi náðst!

Það er alveg ljóst að ekki hefur verið haft viðhlítandi samráð við hagsmunaaðila og áhugafólk/nágranna við Stekkjarbakka um Elliðaárdalinn.  Ef það hefði verð gert væri ekki allt þetta uppnám vegna þessarar ákvörðunar.

Staðreyndin er að að þetta er ákvörðun lítils hóps, borgarstjóra og hans fólks sem finnst þessi hugmynd/deiliskipulag geggjað flott og þótt það yrðu gargandi mótmæli lætur þessi hópur það um vind og eyru þjóta. Þau ætla bara að bíða þessi læti af sér og halda kannski svo að þegar rykið sest finnist öllum þetta svo mikið æði að stytta verði steypt af borgarstjóra og hún sett fyrir framan gróðurhvelfinguna? Þau eru e.t.v. þess fullviss að komandi kynslóðir munu líta til núverandi borgarstjóra sem einn af þeim allra frábærustu sem vermt hefur borgarstjórastólinn?

Á það hefur verið bent að þessi breyting varðar stórt svæði, útivistarsvæði, dýralífssvæði og hér er m að ræða einstaka náttúruperlu. Enginn er að segja að ekkert eigi að gera þarna nokkurn tíman. En vegna þess hversu viðkvæmt þetta svæði er verður að vinna skipulagið með fólkinu eins og framast er kostur. 

Þegar taka á svo mikilvæga og vandasama ákvörðun eru 1-2 mánuður til eða frá ekki stórmál. Þess vegna hefði átt að fresta þessu máli í borgarráði til hausts og leggja það fyrir borgarstjórn til að eiga um það opinskáa og gegnsækja umræðu. Aðalatriðið er áður en nokkuð er ákveðið að gefa íbúum kost á að kjósa um þetta deiluskipulag. Um þetta verður seint friður nema að haft verði fullt sam­ráð.

Ef eitthvað lýðræði er til í þessari borg hefði mér persónulega fundist að það hefði átt að leggja fram nokkrar tillögur og leyfa borgurum að kjósa á milli þeirra.

Líðan mín og upplifun á fundi borgarráðs

Satt að segja snögg­brá mér þegar skyndi­lega átti að greiða um þetta at­kvæði á fundi 
borg­arráðs sl fimmtudag. Málið var samþykkt andartaki síðar. Mér fannst ég finna til doða og máttleysis og ef einhver hefði litið á mig leit ég sennilega út eins og fiskur á þurru landi. 

En hér er bókun Flokks fólksins lögð fram í borgarráði á fimmtudaginn var:

Vissulega er aldrei hægt að gera öllum til geðs. En í þessu tilfelli er um stórmál að ræða, afar viðkvæmt svæði, fullt af dýralífi sem margir láta sig varða. Þess vegna verður að vera íbúakosning um þetta nýja deili­skipu­lagi fyr­ir nýtt þró­un­ar­svæði á Stekkj­a­bakka. Um þetta verður aldrei friður nema að haft verði fullt samráð við áhugahópa, hagsmunahópa og aðra sem óska eftir að hafa skoðun á málinu. Borgarráð samþykkti, á fundi miðvikudaginn 6. desember, að veita félaginu Spor í sandinn ehf. vilyrði fyrir lóð í Stekkjarbakka í Breiðholti en ætlunin er að byggja þar gróðurhvelfingu fyrir ALDIN BioDome. Þetta er afar umdeilt mannvirki. Hér er um að ræða 20 metra hátt mannvirki, hjúpað gleri. Borgarmeirihlutinn virðist vera sérlega hrifinn af háum glerhjúpamannvirkjum. Skemmst er að minnast verksins Pálma í Vogahverfi. Í þessu máli er talað um að það hafi verið haft samráð við íbúana og fólk hafi verið afar ánægt með þetta en um var að ræða einn samráðsfund eftir því sem næst er komist? Hér hefði átt að fresta málinu og taka það aftur upp í haust og þá í borgarstjórn.

 

Þetta er sko líka minn miðbær

Ekki skemma miðbæinn

 

Framkvæmdir í miðborginni hafa leitt til þess að hún er að missa sjarmann. Áður sást víða yfir sundin en núna skyggja byggingar á útsýni. Úr borginni flýja rekstraraðilar og margir forðast að koma í bæinn nema til að sækja skemmtanalífið. Niðurstöður Zenter rannsókna staðfesta þetta ásamt almennri óánægju með framkvæmdir og breytingar.

 

Mistekist hefur að gera almenningssamgöngur að fýsilegum kosti. Þess í stað eru götur miðbæjarins þrengdar, þeim lokað og illa skipulagðar ljósastýringar og hraðahindranir settar upp. Nú er búið að hrekja stóran hluta reksturs úr miðbænum og sækja Miðbæingar meira verslun í Vesturbæinn. Mýrargata og Hringbraut eru sprungnar. Beygjuljósið við Geirsgötu logar í allt of stuttan tíma og veldur töfum við Hringbrautina. 

Hvernig getur bærinn orðið fyrir alla?

Til að gera miðbæinn líflegan verður hann að vera fyrir alla, hafa aðgengi fyrir alla, sama með hvaða leiðum þeir koma. Lengi var ekki byggt nægjanlega í Reykjavík og fjöldi fólks ýmist heimilislaust eða fór annað. Nú er ofgnótt af dýrum íbúðum sem ekki seljast á meðan mörg hundruð bíða eftir hagkvæmu eða félagslegu húsnæði. 

Flokkur fólksins hefur lagt fram tillögur um hvernig létta má á umferð og bæta aðgengi en þær felldar eða vísað frá. Ein stærstu mistök meirihlutans er að hugsa ekki fyrir þörfum allra. Hér þarf að koma inn ný hugsun sem er sú að minnka tafir fyrir alla, líka þá sem eru á bílum. Ferð hvers einstaklings skiptir máli.

Borgarlína á að leysa vandann en mörgum spurningum er enn ósvarað. Hvar liggur hún, hvernig farartæki er hún og hvernig knúin? Hvað kostar að reka borgarlínu og hver á að reka hana? 

Vandinn er núna og á honum þarf að taka. Nýta þarf tæknina til að auka umferðarflæði. Setja stýrikerfi á umferðarljós sem snýst um að lágmarka tafatíma hvers og eins. Nota tölvukerfi til að mæla flæðið, hindranir og tafir. Að hindra aðgengi eða refsa bílaeigendum með aukinni gjald- og skattlagningu er ekki leiðin.

Grein birt í Fréttablaðinu 5.7. 2019

 

Sagt að engu barni var vísað úr skóla vegna hegðunarvanda en það er ekki rétt

Það er ekki satt að engu barni var vísað úr skóla vegna alvarlegs hegðunarvanda á þessu tímabili sem spurt var um. Annað foreldri hafði samband við mig í morgun og sagði mér sambærilega sögu og þá sem við þekkjum úr fréttum. Það er ekki við veslings starfsfólkið á skóla- og frístundarsviðinu að sakast þarna heldur valdhafa sem setja fé okkar borgara í allt önnur mál en málefni barnanna.
En hér er mín bókun, Flokks fólksins við svarinu:

Bókun Flokks fólksins
Flokkur fólksins þakkar svarið við fyrirspurninni, sem finna má í lokamálsgrein: það er að ekki eru til nein dæmi þess síðastliðin 5 ár að barn hafi ekki fengið skólavist vegna þess að það glímir við djúpstæðan hegðunarvanda tengda röskun af einhverju tagi. 
ÞETTA ER NÁTTÚRULEGA EKKI RÉTT enda skemmst að minnast máls stúlku sem ítrekað var rætt um í fréttum nýlega en henni hafði verið úthýst úr skólakerfi borgarinnar vegna félags- og tilfinningalegra vandkvæða. 
En nokkur orð um svarið sjálft sem er langt og loðið. Borgarfulltrúi veit að oft er mikil vinna við að svara fjölda fyrirspurna frá borgarráði og vill benda á að alveg óþarfi er að eyða of mikilli orku í að rekja ákvæði laga og reglugerða. 
Betra er að koma sér beint að því að svara fyrirspurninni með skýrum hætti. Fyrirspurnin var lögð fram af tilefni þar sem alvarlegt dæmi um að barn var utan skóla vegna hegðunarvanda hafði verið reifað í fjölmiðlum og var ósk Flokks fólksins að vita hvort um fleiri slík tilfelli væri að ræða.
Svo virðist ekki vera samkvæmt þessu svari sem er ekki rétt eins og ofangreinir.

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2019/07/05/engu_barni_verid_neitad_um_skolavist/

Svar borgarinnar