Mannasiðir á blogginu

Ég fagna þeirri umræðu sem hafin er um „bloggsiði“. Bloggið er nýr, skemmtilegur og gefandi umræðuvettvangur í íslensku samfélagi sem við viljum ekki að verði dreginn ofan í svaðið af einstaklingum sem jafnvel undir nafnleynd, leyfa sér að veitast að bloggskrifurum með dónaskap og svívirðingum. Sem betur fer sér maður sjaldan slík skrif en þó kemur það fyrir að einstaka aðili fer yfir strikið. Skoðanaskipti þurfa yfir höfuð ekki að verða persónuleg. Ef maður er ekki sammála er engin ástæða til að fara í skítkast. Þeir sem finna sig knúna til að gera slíkt eru vafalaust í einhverri innri kreppu og hafa því þörf fyrir að upphefja sig með því að senda niðrandi og dónaleg skilaboð.
 
Við höfum margrætt um einelti á Netinu en þá oftar en ekki í sambandi við börn og unglinga. Ekki dugir að atast í þeim hvað þetta varðar ef við erum svo engu betri sjálf.
Sýnum gott fordæmi og komum vel fram við hvert annað á þessum vettvangi sem öðrum.  

Athugasemdir

[Sigfús Sigurþórsson., 18.4.2007 kl. 09:32]

Heyr heyr.

[María Anna P Kristjánsdóttir, 18.4.2007 kl. 09:56]

Innilega sammála,við eigum að sýna fordæmi við erum fullorðin,ekki falla í þá gröf sem sum börn gera.

[Eggert Hjelm Herbertsson, 18.4.2007 kl. 10:37]

Gæti varla verið meira sammála þér.

[Jakob, 18.4.2007 kl. 11:41]

EF þú ert að tala um að fólk sé með skítkast út í pólitík eða pólitíkusa þá er ég þér hjartanlega ósammála. Þeir eru í þannig stöðu í þjóðfélaginu að þeir verða að þola slíkt!!! Auðvitað má fara með allt út í öfga, en það er val hvers og eins hvort hann tekur mark á því sem sagt er. Hristir maður ekki bara hausinn yfir þessu og heldur áfram???

...en hins vegar get ég sammála þér með rest... sérstaklega að foreldrar eigi að uppfræða börnin sín um góða "bloggsiði"!

[Ólafur Þórðarson, 18.4.2007 kl. 13:01]

Ágætt innlegg.

Það er misskilningur að fólk undir nafnleynd sé eitthvað verra gefið en annað fólk. Það er slæmur ávani að halda fram vondu fólki og nafnleysi (nikki) í sömu setningu. Nefni engin nöfn en ákveðnir pólitíkusar eru hörundssárir yfir að ekki vita hverjir hafa verið að gagnrýna þeirra aðgerðir. Tel að hér gildi líka "whistleblower" prinsipp. Tökum sem dæmi tónlistarmann sem gagnrýnir Sinfoníuna fyrir eitthvað fær ekki inni á ákveðum tónlistarsenum vegna þess að hann/hún hefur gagnrýnt. Ef gagnrýnin á rétt á sér getur verið full ástæða fyrir viðkomandi að skrifa ekki undir nafni, heldur nikki. Þá erum við að tala um mjög beisikk tjáningarnauðsyn.

Sumir á þessum bloggsíðum eru öfgamenn sem koma nú fram undir fullu nafni og gera boðskapinn ekkert betri.

Það sem gerir hluti oft slæma eru líka röng viðbrögð. Ef einhver fer yfir strikið þá er hægt að ræða það á blogginu án þess að fara sjálf(ur) yfir strikið. Það eru einstaka tilvik þar sem vandræðagemlingur lætur ekki segjast.

Bestu kveðjur.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 18.4.2007 kl. 17:21]

Í prinsippinu finnst mér nafnleysi aldrei eiga rétt á sér.  Ég hef séð á sumum bloggsíðum ótrúlega ókurteisi þar sem farið er yfir öll mörk í persónulegu skítkasti.  Þetta er þörf umræða Kolbrún og hafðu þökk fyrir.

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 18.4.2007 kl. 19:35]

mjög sammála, ! og gott a minna á þetta, hef séð hér og þar ansi leiðinleg skrif !

Ljós til þín

steina 

[Kristján Kristjánsson, 18.4.2007 kl. 20:14]

Innilega sammála þessu Kolbrún. Mér finnst moggabloggið hafa lagað þetta aðeins. Það eru orðnir miklu fleiri sem blogga undir nafni og það þykir ekki lengur eins "kúl" að blogga undir nikkum :-) Auðvitað á fólk að taka ábyrgð á orðum sínum hér jafnt og annars staðar. Þetta er æðisleg leið til skoðannaskifta enda sér maður hvað t.d. stjórnmálamenn eru farnir að nota þennann miðil mikið.

[Sveinn Ingi Lýðsson, 18.4.2007 kl. 20:24]

Hjartanlega sammála þér Kolbrún.   Það er langur vegur frá því að vera hvass og beittur eða milli skítkasts, illgirni og rætni.  Sem betur fer virðist nafnleysingjunum fara fækkandi hér á blogginu en mín tilfinning er sú að þeirra sé stærsta vandamálið. 

[Kristbjörg Þórisdóttir, 18.4.2007 kl. 23:12]

Hjartanlega sammála þér. Ég hef lent í ótrúlega furðulegum málum þar sem ákveðin kona hefur komið inn á bloggið mitt undir fjölmörgum ólíkum nöfnum og stundað það í skjóli nætur og jafnvel þóst vera fólk sem ekki er til í þjóðskrá og hvaðanæva. Sem betur fer eru nú fæstir svona en gott t.d. að nú eru IP tölurnar með athugasemdum. Baráttukveðjur bloggarar!

[Inga Lára Helgadóttir, 18.4.2007 kl. 23:54]

Þú hefur á réttu að standa, hef séð svona reyndar örfá skipti, en ég held að þetta sé spurning um að fólk beri virðingu fyrir sjálfu sér

Takk fyrir þetta Kolbrún  

[Þóra Guðmundsdóttir, 19.4.2007 kl. 15:09]

Sammála þér Kolbrún. Jakob talar um að það sé sjálfsagt að vera með skítkast út í pólitíkusa. Það er auðvitað hvorki rétt né eðlilegt að vera með skítkast í einn eða neinn yfirleitt. Þeir sem eru í pólitík verða hins vegar að þola gagnrýni sem er allt annað mál. 

Ég hef af einhverjum ástæðum farið illilega í taugarnar á einhverjum sem ég veit engin deili á og fengið á mig ótrúlegan dónaskap.

[Herdís Sigurjónsdóttir, 19.4.2007 kl. 17:13]

Heil og sæl Kolbrún, ég gæti ekki verið meira sammála þér. Mér þótti merkilegt þegar haldið var fram að það væri í lagi að hrauna yfir pólitíkusa undir nafnleynd. Fólk sem hefur kosið að starfa við pólitík fyrir fólkið í landinu, er þá ekki alveg eins eðlilegt að rakka kennara eða bankastarfsmenn niður, bara af því bara...fáránlegt að halda slíku fram. Fólk á bara að hafa manndóm í sér til að skrifa undir nafni og punktur...

Gleðilegt sumar bloggvinkona

[Guðmundur Pálsson, 20.4.2007 kl. 00:14]

Sammála þér að mestu. Þó getur komið fyrir að bloggari vilji vera nafnlaus um stund. Hann vill kannski fjalla um sérstök mál eða hefur ástæðu til að ætla að hann hljóti skaða af ef hann fjallar um eitthvað sem samt þarf að ræða. Þetta kemur vissulega fyrir.

En nafnlaus bloggari sem stundar árásir á fólk, skítkast eða fúkyrði hefur ansi lágan status. Mér finnst persónulega of mikið af þessu á blogginu. Finnst mér að hver bloggsíðustjórnandi eigi einfaldlega að stýra hvaða skilyrði hann setur fyrir innleggjum og að almenna reglan eigi að vera að skrifa undir fullu nafni.