Málið nú fyrir dómstólum. Dómur kveðinn upp 9. maí

Málflutningur hófst í máli Sálfræðingafélags Íslands gegn Samkeppniseftirlitinu í síðustu viku. Málaferli þessi er nokkuð sérstök að því leyti að árið 2000 komst Samkeppniseftirlitið að þeirri niðurstöðu að heilbrigðisráðherra skyldi ganga til samninga við sálfræðinga vegna niðurgreiðslu á þjónustu sem þeir inna af hendi.

Heilbrigðisráðherra var hins vegar ekki á sama máli og áfrýjaði niðurstöðunni til áfrýjunarnefndar Samkeppnisstofnunar en sú nefnd klofnaði í afstöðu sinni. Þar sem ekki er hægt að kæra áfrýjunarnefndir átti Sálfræðingafélagið ekki annan kost í stöðunni en að kæra Samkeppniseftirlitið sem þó hafði úrskurðað félaginu í hag.

Þetta er býsna sérkennilega staða. Það eru ekki bara þeir einstaklingar sem óska eftir að leita til sálfræðings sem beittir eru órétti heldur er hér einnig verið að mismuna stéttum. Í 14 ár hafa sálfræðingar reynt að ná eyrum ráðherra Framsóknarflokksins í þessu máli en árangurslaust. Stefna flokksins er nefnilega að ráða sálfræðinga á heilsugæslustöðvar.

En getur einhver séð fyrir sér alla þá sem leita og vilja leita til þeirra fjölmörgu sjálfstætt starfandi sálfræðinga þyrpast inn á heilsugæslustöðvarnar?  Þessi sýn er með öllu óraunhæf ekki einungis vegna þess að heilsugæslustöðvarnar myndu vart anna því að þjónusta þennan hóp sem þýðir enn eitt biðlistavandamálið. Í ofanálag má geta þess að val fólks á sálfræðingi er afar persónubundið.

Við val á sálfræðingi kemur til álita sérhæfing og reynsla sérhvers sálfræðings af því málefni sem skjólstæðingurinn hyggst leita lausna á. Sumir hafa einnig ákveðna skoðun á því hvort þeir vilji leita til kvensálfræðings eða karlsálfræðings og svona mætti lengi telja.

Hið opinbera gefur fólki kost á að velja sér heimilislækni og geðlækni ef því er að skipta og niðurgreiðir þjónustu þeirra.
Af hverju má fólk ekki velja sér sálfræðing á sömu forsendum?

 

Athugasemdir

[Inga Lára Helgadóttir, 20.4.2007 kl. 11:21]

Kolbrún, það einfaldlega þarf að bjóða upp á þetta, þú hefur rétt fyrir þér hér og það er til skammar að fyrirkomulagið skuli ekki vera með þessu móti.

[Júlíus Valsson, 20.4.2007 kl. 15:43]

Þetta er gott dæmi um miðstýringu og höft í heilbrigðiskerfinu. Sálfræðiþjónusta telst til grunnþátta heilbrigðiðskerfisins og sumir stjórnmálaflokkar hafa jafnvel á stefnuskrá sinni að slíka þjónustu megi ekki einkavæða. Heilsugæslustöðvar ríkisins og ríkisbáknið í heild sinni blæs því út og ofan á bákninu trjónir nú Framsóknarmaddaman. Hvað tekur við eftir kosningar verður spennandi á sjá. Mér sýnast valkostir sálfræðinga ekki margir ef stefnuskrár flokkanna erur skoðaðar. 

[Hrannar Baldursson, 20.4.2007 kl. 17:30]

Ég vona að þetta gangi vel hjá ykkur. Sálfræðingar eiga alla mína samúð, enda er hryllilegt að horfa upp á einstaklinga í þjóðfélaginu leita eftir aðstoð sem sálfræðingar geta veitt, og í staðinn fá viðkomandi pillur hjá geðlæknum. Sálfræðingar þurfa að vera viðurkenndir sem mikilvægir fagmenn innan heilbrigðisstéttarinnar, það er engin spurning.

[Inga Lára Helgadóttir, 20.4.2007 kl. 17:59]

...og ekki má gleyma því, að oft með því að gefa fólki pillur er verið að gera einstaklinga að enn meiri sjúklingum en þeir voru áður