Muggur og Tíu litlir negrastrákar

Bókina um líf og listir Muggs eða Guðmundar Thorsteinssonar eftir Björn Th. Björnsson sem gefin var út í Reykjavík 1984 fékk ég að gjöf frá ömmu minni sem nú er látin en hún hélt alla tíð mikið upp á myndlistarmanninn Mugg.
Eins og flestir vita myndskreytti Muggur bókina Tíu litlir negrastrákar.

Í allri umræðunni um Litlu negrastrákana dró ég nú fram þessa bók um Mugg og fletti upp í henni þar sem segir frá þeim tíma þegar hann vann við myndskreytinguna og sendir myndirnar til Kaupmannahafnar.  Fjallað er um bókina og aðrar barnabækur sem Muggur myndskreytti á sama tíma. Höfundur Muggs fer eftirfarandi orðum um Negrastrákana:

„…þar er gáskinn uppi, fullur með óhamið spaug, svo ég efast um að víða verði fundið öllu skemmtilegra gamankver handa börnum. Það er enda orðið klassiskt í hillunni hjá litla rúminu, og mun eflaust verða þar hjá margri ókominni kynslóð“

Óhætt er að segja að þessi texti  stingi stúf við þær umræður sem verið hafa undanfarna daga um Negrastrákana og myndirnar í henni.

Skrásetjaranum Birni Th. hefur líklega seint grunað að bókin ætti eftir að vera svo umdeild sem hún nú er og að hópur fólks finnist hún hvorki skemmtilegt gamankver né bók sem eigi heima í barnabókahillum.

Þetta er e.t.v. gott dæmi um hvað samfélagsbreytingar hafa verið örar og viðhorfabreytingar fylgja vissulega í kjölfarið.

Við þetta má bæta að þessi sama amma mín fór með mig á bíómyndina Sögu Borgarættarinnar sem sýnd var í Nýja Bíó að mig minnir.  Ég var líklega um 8-9 ára gömul þá.  Muggur fór með hlutverk Ormars Örlygssonar og fékk fyrir leik sinn góða dóma.

Í bókinni Muggur er sagt frá því hvernig gekk að taka Sögu Borgarættarinnar upp og minna lýsingar af hrakförum sem myndargerðarfólk og leikarar lentu í,  mjög á erfiðleika sem tökufólk Bjólfskviðu varð að glíma við á meðan á töku þeirrar myndar stóð.
Veðurfar var mikill áhrifaþáttur í báðum tilvikum. 
Tökuferli Bjólfskviðu var vel lýst í heimildarþætti sem sýndur var í sjónvarpinu um daginn.
Sagan endurtekur sig sannarlega .., alla vega stundum.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.11.2007 kl. 22:59]

Mér finnst þessi umræða vera stormur í vatnsglasi.   Skil ekki alveg þau hörðu viðbrögð sem þarna koma fram.  En það er sennilega mest hvað býr í hverjum og einum, hvað honum finnst um hvern hlut.  Það er oftast huglægt mat.

[Ásdís Sigurðardóttir, 7.11.2007 kl. 23:33]

Ég horfði einmitt á þáttinn um gerð Bjólfskviðu, þvílíkt og annað eins, hafði heilmikil áhrif á mig og jók skilning minn.  Allt hefur breyst á ógnarhraða í landinu okkar litla eins og þú segir, ekki langt síðan engum þótt 10 litlir, eitthvað skrítin.

[Greta Björg Úlfsdóttir, 8.11.2007 kl. 11:34]

MIG grunar að þetta mál verði ekki dæmt veigamikið á spjöldum sögunnar...

[Þorkell Sigurjónsson, 8.11.2007 kl. 16:54]

Fékk allt aðra sýn á málið eftir að hafa lesið greinina hans Gauta B. Eggertssonar í Fréttablaðinu um daginn.  Kveðja.

[María Anna P Kristjánsdóttir, 9.11.2007 kl. 14:37]

Ég talaði við ömmu lítillar stúlku sem er dökk að hörund,og spurði hvað henni finnist um þessa umræðu,henni fannst þessi umræða um bókina komin út í öfgar,hún sagði einnig að það yrði vandlifað ef hún og hennar fjölskylda tæki allt svona til sín.Þessi bók er barn síns tíma,og þannig eigum við að líta á hana.