Hrós ein besta næring fyrir sjálfsmatið

Í dag 1. mars er Alþjóðlegi hrósdagurinn. Reyndar hefur hann ekki verið hafður í hávegum hér á Íslandi en það sakar sannarlega ekki þar sem flestum þykir hrósið gott.

Hvatning, hrós og örvun eru meðal kjarnaþátta farsæls sambands og uppeldis. Vissulega er hægt að kæfa með of miklu hrósi. Og stundum finnst þeim sem er hrósað að hann sé ekki hróssins verðugur. Ef hrósað er fyrir allt og ekki neitt missir hrósið marks og verður yfirborðskennt og virkar jafnvel falskt.

Þessu er eins farið með börnin. Ef þau sjá ekki tengingu milli hróss sem þau fá og þess sem verið er að hrósa fyrir, missir hrósið gildi sitt og virkar þá hvorki sem hvatning né næring fyrir sjálfsmatið.

Barn sem er alið upp við mikla og viðvarandi hvatningu og hrós þegar við á er líklegt til að þroska með sér jákvæða og sterka sjálfsmynd. Sterk sjálfsmynd er meðal þess sem styrkir persónulegt og félagslegt öryggi. Barn sem býr yfir slíkum styrkleikum finnur og veit að það getur með jákvæðri hugsun og hegðun náð markmiðum sínum og gefið að sama skapi af sér til umhverfisins. Þetta barn er líklegt til að þróa með sér sjálfsvirðingu en það er einmitt hún sem er öflugasta vörnin gegn t.d. hópþrýstingi. Einstaklingur sem ber virðingu fyrir sjálfum sér er síður líklegur til að vilja gera eitthvað sem getur skaðað heilsu hans s.s. að neyta vímuefna. Jákvæð sjálfsmynd er þannig ein öflugasta forvörn sem völ er á. Þess vegna er um að gera að vera óspar á hrós þegar tækifæri gefst.  

Myndin er fengin af vefnum A smile from að child.