Borgarskömm hvernig farið er með aldraða

Það eru tugir eldri borgara sem bíða eftir að komast á hjúkrunar- og dvalarheimili. Um 100 eldri borgarar bíða á Landspítala háskólasjúkrahúsi og er biðin þar stundum upp undir ár. Fólk í heimahúsum bíður enn lengur. Í hverjum mánuði eru endurnýjuð nokkur færni- og heilsumöt því þau gilda aðeins í ár. 

Þetta er dapurt svo ekki sé meira sagt, að borgarstjórnarmeirihlutinn hafi ekki leyst þennan vanda á þeim árum sem hann hafði tækifæri til. Þetta eru afleiðingar lóðakortsstefnu sem ríkt hefur hjá núverandi borgarstjórn.

Það gengur svo langt í hrókeringum með líf aldraðra sem þarfnast heimilis hér í Reykjavík að þeir eru fluttir hreppaflutningum í aðra landshluta vegna þess að það er ekkert pláss fyrir þá hér í Reykjavík þar sem þeir eiga þó heima. Aldraðir eru jafnvel fluttir burt gegn vilja sínum, í burtu frá fjölskyldu sinni og öllu félagslegu öryggi sem þeir hafa byggt upp í Reykjavík, borginni þeirra. Hjón eru aðskilin, slitin frá hvort öðru og geta ekki notið ævikvöldsins saman. Hvernig er komið fyrir okkur þegar stjórnvöld fara svona með foreldra okkar, afa, ömmur og langafa- og ömmur?

Flokkur fólksins vill taka á þessum málum af festu og öryggi. Burt með lóðaskortsstefnu núverandi borgarmeirihlutans. Við viljum ganga til samvinnu við lífeyrissjóðina, þar sem peningar fólksins liggja og byggja hjúkrunar- og dvalarheimili. Málið þolir enga bið.

Flokkur fólksins vill einnig að ráðinn verði hagsmunafulltrúi aldraðra sem kortleggur málefni eldri borgara og heldur utan um aðhlynningu og aðbúnað þeirra. Hann á að sjá til þess að húsnæði, heimahjúkrun, dægradvöl og heimaþjónusta sé fullnægjandi og koma í veg fyrir félagslega einangrun aldraðra með öllum ráðum.