Samtök fullorðinna þolenda eineltis

Er ekki tímabært að stofna samtök fullorðinna þolenda eineltis?

Í gær birti ég færslu á bloggsíðu minni um einelti á vinnustað sem bar yfirskriftina:
Einelti á vinnustað er vísbending um stjórnunarvanda.

Ég hef fengið talsverð viðbrögð við þessari færslu sem aðallega hafa borist mér  í tölvupósti og með símtölum. 
Þessi viðbrögð staðfesta tvennt í mínum huga:
1. Einelti á sér engin landamæri
2. Einelti er ekki einskorðað við ákveðinn aldurshóp. Það lifir og þrífst meðal fullorðinna og á sér stað á vinnustöðum, í háskólum, í félagasamtökum og í tómstundahópum af ýmsu tagi.

Ýmis samtök hafa verið stofnuð í kringum stærri sem smærri hópa fólks sem telur sig hafa verið beitt einhverskonar órétti eða orðið fyrir ofbeldi. Í ljósi nýlegrar umræðu um einelti á vinnustað tel ég tímabært að stofnuð verði samtök fullorðinna þolenda eineltis. Þessi samtök gætu þjónað margs konar hlutverki. Meginhlutverkið gæti verið að standa vörð um hagsmuni þeirra einstaklinga sem hafa orðið fyrir einelti á fullorðinsárum hvort sem er á vinnustað eða annars staðar í samfélaginu. Hlutverk slíkra samtaka gæti einnig verið að mynda hóp fagteymis sem fyrirtæki, félagasamtök og stofnanir gætu kallað til sé þörf á aðstoð við að uppræta eineltismál.

Athugasemdir

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 7.8.2007 kl. 22:13]

Mér lýst afskaplega vel á hugmynd þína Kolbrún.

Ég er samt hræddur um að þú fáir ekki miklar undirtektir hér í athugasemdum því menn eiga misjafnlega auðvelt með að viðurkenna að hafa sætt einelti.

Ég er til og er líka til í að greina frá minni reynslu af eineltismálum og viðbrögðum cvinnuveitanda, Vinnueftirlits og stéttarfélags.

[Andrés.si, 8.8.2007 kl. 01:15]

Gott hugmynd Kolbrún. Ekki er ég heldur án sögu um það mál.

[Marta B Helgadóttir, 8.8.2007 kl. 01:19]

Ég sendi þér tölvupóst Kolbrún. 

[Kristín Katla Árnadóttir, 8.8.2007 kl. 11:21]

Ég er alveg samála þér. Kolbrún.