Vitlaust gefið? Vangaveltur um reiðina

Því er ekki að leyna að það er pirringur og reiði í samfélaginu sem tengist m.a. því að mörgum finnst „vera vitlaust gefið.“

Einhverjir kunna að furða sig á því hve reiðin er djúpstæð eins og sjá mátti á Austurvelli í gær, 17. júní. Í ljósi þess sem gengið hefur á í samfélaginu undanfarin ár er þetta kannski ekkert skrýtið? Margir eru einfaldlega enn tættir eftir Hrunið og hafa ekki náð sér almennilega aftur á strik. Þetta á ekki síst við um þá sem töpuðu aleigu sinni, sparnaðinum, fé sem einhverjir voru búnir að leggja til hliðar til að geta notið t.d. efri áranna. 

Þrátt fyrir að vera örþjóð búa í samfélaginu margir og ólíkir hagsmunahópar. Mörgum finnst sem dregið hafi enn meira í sundur með einstaka hópum og að þeir sem hafi það skítt hafi það enn meira skítt nú en áður og þeir sem hafa það gott (fjárhagslega) eru fjárhagslega sterkari nú en nokkru sinni fyrr.

Reiði og pirringur fólks á sér þannig án efa ólíkar rætur og orsakir. Flestir eru þó sennilega reiðir út í þann hluta stjórnvalda sem þeim finnst hygla ákveðnum hópum. Þeim þykir forgangsröðunin röng og ákvarðanir stjórnvalda hafa í ýmsum málum verið ósanngjarnar. 

Kannski er fólk líka reitt vegna þess að það óttast að "sagan" (aðdragandi Hrunsins)sé hugsanlega að endurtaka sig og spilling: vinavæðing og hagsmunapot vera ennþá blákaldur veruleiki.

Það sem virðist m.a. hafa viðhaldið reiðinni eru nokkrar stórar ákvarðanir og aðgerðir ríkisstjórnarinnar sem oftar en ekki virðast koma betur út fyrir þá sem meira hafa milli handanna en hinna, sem eiga lítið. Í þessu sambandi má nefna sérstaklega skuldaleiðréttinguna en mörgum finnst einmitt að með þeirri aðgerð hafi verið vitlaust gefið.