Ganga gegn slysum er frábært framtak.

Ég fagna framtaki hjúkrunarfræðinga með því að boða til göngu, göngu gegn slysum.
Allt hjálpar til að vekja athygli á þeim afleiðingum sem hraðakstur og annars konar glannaakstur getur leitt af sér. Eins og margsinnis hefur verið rætt að undanförnu þá eru sumrin sá tími sem alvarlegum umferðarslysum hefur jafnvel fjölgað. Þetta er reyndin þrátt fyrir að einmitt á þessum árstíma er færðin hvað best og skyggni hvað mest. En þá gefa líka sumir allt í botni.

Yfir hásumarið er ég sjálf mikið út á vegum, fer í bústað eins og gengur og gerist. Í vikulegum ferðum fjölskyldunnar bregst það ekki að við verðum vör við glæfralegan framúrakstur. Einhver sem er svo mikið að flýta sér að hann er tilbúinn að taka talsverða og oft mikla áhættu með því að taka fram úr einum, tveimur og stundum fleiri bílum. Ég hugsa iðulega með sjálfri mér að jafnvel þótt  við sjálf ökum afar varlega og eru stöðugt á varðbergi með alla skynjara í gangi þá samt sem áður gætum við allt eins orðið fórnarlömb áhættuökumanns ef við erum stödd á röngum stað á röngum tíma. Í þessum tilvikum ræður oft tilviljun för og hrein hundaheppni eða hundaóheppni ef því er að skipta.  

Þannig er þessu farið með marga sem lent hafa í umferðarslysum. Þrátt fyrir að þeir sjálfir séu til fyrirmyndar í umferðinni,  þá hafa þeir verið svo óheppnir að mæta eða verða á vegi ökumanns sem tók áhættu. Sum þessara fórnalamba hafa sloppið vel, aðrir eru lemstraðir fyrir lífsstíð og enn aðrir eru ekki lengur í tölu lifenda.

Svona frumskógarlögmál viljum við ekki búa við hér og þess vegna ber að fagna öllu framtaki sem hjálpar að vekja fólk til meðvitundar um hversu hættulegt það er að aka of hratt, aka ekki samkvæmt aðstæður og taka áhættur. 

Athugasemdir

[María Anna P Kristjánsdóttir, 26.6.2007 kl. 17:54]

Gott framtak hjá hjúkrunarfræðingum.