Bíll að láni

Í viðtali á Útvarpi Sögu í vikunni ræddi ég heilmikið um lífið og tilveruna í borgarstjórn. Auðvitað hef ég, sem sálfræðingur, oft verið að reyna að greina samskiptin milli meiri- og minnihlutans. Allir vita að þau hafa stundum verið skrautleg en færri vita kannski að einnig eru dæmi um ágæt samskipti.

Eftir auglýsingahlé leiddi Magnús Þór Hafsteinsson sem stýrði þættinum talið í umræðuna um borgarlínu og samgöngur í borginni. Í þættinum á undan var nefnilega formaður skipulags- og samgönguráðs í viðtali. Spyrillinn hafði spurt hana hvernig hún hafði komið á staðinn og svaraði hún því til að hún hafi þurft að fá lánaðan bíl til að aka börnum sínum í pössun til að hún kæmist í viðtalið. Þau hjónin hafa ákveðið að komast af án bíls og hjóla allar sínar ferðir. En svo koma stundir sem ekki er hægt að hjóla og þá þarf að fá lánaðan bíl.

Ég get vel skilið að það geti verið snúið að eiga ekki bíl ekki síst þegar börn eru á heimilinu sem stundum þarf af hinum ýmsu ástæðum að skutla hingað og þangað. Ég vorkenni formanni skipulagsráðs að eiga ekki bíl og býðst til að lána henni minn þegar svona aðstæður koma upp.  

En aftur að umræðunni um borgarlínu. Í þessum sama þætti sagði formaðurinn að með tilkomu borgarlínu væri verið að auka val.
Vissulega er hér um nýjan valkost að ræða svo fremi sem ekki annar valkostur verði á sama tíma tekinn af. 

Í öllu þessu kappi skipulagsyfirvalda að fækka þeim stöðum þar sem koma má á bíl upplifa ekki allir að verið sé að auka val. Mörgum finnst sem nú þegar sé farið að handstýra fólki, jafnvel með afli, í að losa sig við bíla sína og nota einungis borgarlínu og almenningsvagna og gildir þá einu hvort það henti lífsstíl fólks. Samt er borgarlína aðeins framtíðarsýn og er aðeins til sem líkan enn sem komið er.

Staðreyndin er sú að búið er að loka stóru svæði fyrir bílaumferð og fækka verulega götustæðum. Gjaldið hefur verið hækkað og það svæði sem er dýrast að leggja á hefur verið stækkað. Einnig er farið að krefjast stæðisgjalds á sunnudögum. Allt eru þetta skilaboð um að "ekki koma hingað á bíl".

Formaður samgöngu- og skipulagsráðs segir þetta gert í góðu samráði við borgarbúa og með þarfir þeirra, t.d. öryrkja og hreyfihamlaðra að leiðarljósi. Við þetta er hins vegar ekki kannast nema síður sé. Hvernig kemur borgarlína til með að henta hreyfihömluðu fólki þegar ekki enn er vitað hvernig fólk á að komast frá heimilum sínum á kjarnastöð borgarlínu. Hreyfihamlaðir hljóta að koma akandi á kjarnastöð? Geta þeir geymt bíla sína þar? Þegar á áfangastað er komið, hvernig kemst hinn hreyfihamlaði frá borgarlínustöðinni og til áfangastaðar? Í strætó?  
Ég er að reyna að sjá þetta fyrir mér. Spyrja má hvort skipulagsyfirvöld hafi útfært þessar tengingar með hagsmunasamtökum hreyfihamlaðra? 

Formaðurinn sagði einnig að borgarlína myndi gagnast fátæku fólki því ódýrara er að ferðast með borgarlínu en að reka bíl. Eitthvað kann að vera rétt í þessu en samt er málið flóknara en þetta. Foreldrar sem þurfa að fara með börn í leik- og grunnskóla og tómstundir í borgarlínu og koma sér svo sjálfir í vinnu getur orðið snúið. Tími er líka peningar. 

En alla vega, það er ekki hikað við að draga inn í umræðuna viðkvæmustu hópa samfélagsins til að sýna fram á réttmæti aðgerðanna. Borgarlínuverkefnið er komið af stað, búið er að setja í það mikið fjármagn nú þegar. Þetta risaverkefni á eftir að koma verulega við pyngju skattgreiðenda. Það eru nokkur ár í að 1. áfanga verði lokið og kannski 10-15 ár þar til borgarlína hefur tekið á sig einhvers konar lokamynd.

Það er því alveg óþarfi að ráðast svo harkalega að útrýmingu bíla núna. Mikið nær væri að styðja við aðgerðir sem flýta myndu orkuskiptum bíla enda aðeins 10 ár þangað til bannað verður að flytja inn bensín og dísil bíla. Það þarf að setja kraft í orkuskiptin og það er hlutverk skipulagsyfirvalda að koma með hvatana. Setja mætti aftur inn á lista vistvænna bíla tvinnbíla sem dæmi. Svo er það allt metanið, græna afurðin okkar sem er sóað því SORPU hefur ekki tekist að markaðssetja það. Borgaryfirvöld gætu ákveðið að allir strætisvagnar skuli vera metanvagnar. Síðast en ekki síst geta borgaryfirvöld styrkt enn frekar þá sem vilja setja upp hleðslustöðvar.

  

Mótsagnir meirihlutans

Dagur vill flýta Borgarlínu – Verðum að komast úr skotgrafahernaði um ferðamáta

Við þurfum líka að flýta orkuskiptum. Eftir 10 ár verður bannað að flytja inn bensín og dísil bíla. Af hverju leggur borgarmeirihlutinn ekki áherslu á að hvetja til orkuskipta frekar en að hamast við að útrýma einkabílnum?

Í grein eftir Sigurborgu Ósk, formann skipulags- og samgönguráðs í Morgunblaðinu í dag talar hún um útblástursvanda. Í nýjum reglum sem tóku gildi 1.1. 2020 um hverjir eiga rétt á visthæfum skífum eru hvorki metanbílar né tvinnbílar á listanum. Það eru þessar mótsagnir hjá meirihlutanum sem fara hvað mest fyrir brjóstið á mér sem borgarfulltrúa og manneskju.

Borgarbúar eiga fleiri málsvara nú

Það gengur ekki allt illa í borgarstjórn eins og fram kemur í pistli Björn Jóns Bragasonar og fjallað er um á dv.is. Flokkur fólksins samþykkir og styður mál meirihlutans sem falla innan stefnu flokksins og lúta að því að auka og bæta þjónustu við fólkið. Sjálfstæðismenn voru í fyrra, í borgarstjórn með áskorun til Alþingis um endurskoðun fjölda borgarfulltrúa og þá lagði ég fram þessa bókun:

Fjölgun borgarfulltrúa var tímabær og af hinu góða. Ótalmargt hefur breyst til hins betra. Minnihlutinn er fjölbreyttari og fleiri sjónarmið komast að. Eldra fyrirkomulagið var gallað og kostnaðarsamt. Sem dæmi, fólk sem var jafnvel lítt tengt pólitíkinni tók sæti í hinum ýmsu nefndum því borgarfulltrúar gátu ekki annað þeirri vinnu. Núna sjá kjörnir fulltrúar um mestu vinnuna. Það er lýðræðislegra en vissulega óhemju álag fyrir litla flokka. Kosturinn við fjölgunina er að nú eru fleiri mál, fyrirspurnir, tillögur, dýpri og lengri umræða sem er allt af hinu góða. Öflugur minnihluti getur stuðlað að bættum rekstri í borginni, aukins aðhalds og gegnsæi. Borgarbúar eiga fleiri málsvara nú. Fleiri eyru hlusta og meðtaka skilaboð frá borgarbúum. Ef borgarfulltrúar eru fáir falla mörg greidd atkvæði dauð sem kemur verst niður á litlum flokkum. Stórir flokkar nýta atkvæði sín best við þessar aðstæður og því kom þessi tillaga Sjálfstæðismanna ekki á óvart.

Má nefna að sá flokkur hélt oft meirihluta í Reykjavík fyrr á árum með minnihluta atkvæða. Það eru minni líkur á slíku þegar borgarfulltrúar eru 23 en ekki 15. Álit Alþingis er að borgarfulltrúar í Reykjavík eigi að vera 23-31. Lægsti mögulegi borgarfulltrúafjöldi er í Reykjavík eins og er.

Hver á að borga skemmdir á skólabyggingum?

Fram kemur í skýrslu starfshóps um öryggismál í skólum er rætt um rúðubrot í skólum. Tekið er dæmi úr einum skóla en þar voru alls 73 rúður brotnar á 12 mánaða tímabili víðs vegar um húsnæði. Dæmi eru einnig um skóla þar sem engin rúða er brotin. Ef horft er á þennan eina skóla fer mikill kostnaður í að hreinsa upp glerbrot og skipta um gler í gluggum skólans.

Kostnaður fyrir árið í þessum skóla var 12.023.000 m.kr. Hér er aðeins um einn skóla að ræða í borginni en Reykjavíkurborg rekur 36 grunnskóla. Í sumum skólum líður árið án þess að framin séu skemmdarverk af þessu tagi. 

Í engum tilfellum þar sem vitað erum gerandann greiða foreldrar kostnað vegna skemmda. En þannig er það víst að ef barnið er í skólanum á skólatíma þá er það á ábyrgð skólans. Ef það er utan skólatíma geta foreldrar verið skaðabótaskyldir gagnvart skólanum.

Hvað varðar öryggismyndavélar tek ég undir mikilvægi þeirra í mörgu tilliti. Öryggismyndavélar eru dýrar og viðhaldskostnaður án efa mikill. Vega þarf og meta ávinninginn, hvar öryggismyndavélar koma að mesta gagni og í hvaða skólum uppsetning þeirra er sérstaklega mikilvæg t.d. hvað varðar fælingarmátt sem öryggismyndavélar sannarlega hafa.

Á mbl. segir:

Veru­leg­ur kostnaður er af skemmd­ar­verk­um af ýmsu tagi á bygg­ing­um skóla- og frí­stunda­sviðs Reykja­vík­ur­borg­ar að því er fram kem­ur í skýrslu starfs­hóps um ör­ygg­is­mál í skóla- og frí­stund­a­starfi. Nem­ur kostnaður við viðgerðir á brotn­um rúðum í skól­um um 50 millj­ón­um króna á ár­un­um 2016-2019. Í þeim þrem­ur skól­um þar sem kostnaður er hæst­ur er ekki ör­ygg­is­mynda­véla­kerfi. Kostnaður vegna rúðubrota reynd­ist 5,2 millj­ón­ir í ein­um skóla á um­ræddu tímabili

 

Flokkur fólksins lætur sig hagsmuni dýra og dýraeigenda varða

Baráttan mín í borginni gegn hundaeftirlitsgjaldinu heldur áfram. Í gær lagði ég fram enn eina tillöguna, að þessu sinni að afnema skuli hundaeftirlitsgjaldið, eða "hundaskattinn" eins og sumir kalla gjaldið.
En hér er tillagan sjálf og bókanir í málinu.

 

Tillaga Flokks fólksins að afnema hundaeftirlitsgjaldið sem innheimt er af hundaeigendum borgarinnar.

Flokkur fólksins hefur áður verið með allmargar fyrirspurnir og tillögur um umrætt gjald sem er að engu leiti notað í þágu hunda og eigenda þeirra. Innheimta hundaeftirlitsgjalds er ósanngjörn innheimta, fétaka og ekki er alveg ljóst í hvað það er notað þar sem umfang verkefna borgarinnar er varða hunda hefur minnkað svo um munar.

Bæði tölur frá borginni og frá félögum hundaeigenda sýna mikla fækkun verkefna. Sem dæmi voru fjöldi hunda í hundageymslum árið 2010, 89 og 209 í lausagöngu en árið 2016 voru 11 í geymslu og 62 í lausagöngu. Í fyrra, 2019, voru þessar tölur enn lægri.

Í fjárhagsáætlun Reykjavíkurborgar fyrir árin 2021-2025 kom fram að lækkun verður almennt á eftirlitsgjaldi vegna minna eftirlits í fyrirtæki sem veita þjónustu. Þar er ekki minnst á hundaeftirlitsgjaldið. Nú er yfirvöldum í borginni ekki lengur stætt á þessu gjaldi. Engin sanngirni er í því að halda áfram að innheimta gjaldið lengur þar sem ekki er sama þörf fyrir þjónustuna og verkefnin sárafá.

Greinargerð

Eftir því sem best er vitað er starfandi stýrihópur sem endurskoðar reglur um dýrahald. Ekkert bólar á vinnu frá þeim hópi þrátt fyrir að nú sé borgarstjórn komin í sumarfrí. Ítrekað hefur komið fram hin megna óánægja sem ríkir með árlegt hundaeftirlitsgjald. Flokkur fólksins hefur margoft spurt um í hvað þessi gjöld fara nákvæmlega. Svörin eru ekki fullnægjandi og manni finnst sem gæti varna í umsögnum og viðbrögðum Heilbrigðiseftirlitsins. Greiðendur hundaeftirlitsgjalds telja margir að dæmið gangi ekki upp sama hvaða reikningskúnstir eru notaðar. Sífellt er vísað á heimasíðu en þar er ekkert sem fær dæmið til að ganga upp. Hundaeigendur greiða um 35 milljónir á ári í hundaleyfisgjöld en samt er það staðfest af Heilbrigðiseftirlitinu að verkefnum eftirlitsins hefur fækkað til muna og umfang starfs hundaeftirlistmanna þar með. Flokkur fólksins hefur óskað eftir að fá upp á borð vinnuskýrslur til að sjá verkefni og umfang verkefna þeirra en því hefur verið hafnað. Svo virðist sem þöggun ríki um þessi mál. Ef litið er nánar á tölur frá Heilbrigðiseftirliti Reykjavíkur sést að kvörtunum vegna hunda hefur fækkað. Árið 2000 voru kvartanir um 1300. Árið 2012 voru kvartanir milli 600 og 700, árið 2018 um 80 og árið 2019 um 84. Eins og segir í tillögunni hefur fjölda lausagönguhunda og hunda í hundageymslum stórfækkað og eru nú örfá tilfelli skráð.

Tillagan er felld.

Borgarráðsfulltrúar Sjálfstæðisflokksins sitja hjá við afgreiðslu málsins.

 

Áheyrnarfulltrúi Flokks fólksins leggur fram svohljóðandi bókun:

 

Tillaga Flokks fólksins að afnema hundaeftirlitsgjaldið sem innheimt er af hundaeigendum borgarinnar hefur verið felld á sama fundi og hún er lögð fram. Það á greinilega að halda áfram að innheimta sérstakt hundaeftirlitsgjald af hundaeigendum, gjald sem engan vegin er ljóst í hvað verið er að nota. Það er alla vega ekki verið að nota það í þágu hunda svo mikið er víst, hvað þá hundaeigenda. Ákveðið hefur verið að lækka almennt eftirlitsgjald vegna minna eftirlits í fyrirtækinu. Þetta var staðfest í fjárhagsáætlun Reykjavíkurborgar fyrir árin 2021-2025. Viðhorf og menning borgarinnar til hundahalds er fornaldarlegt og má skynja neikvæðni einstaka embættismanna í svörum við fyrirspurnum Flokks fólksins til heilbrigðiseftirlitsins. Þetta er upplifun fulltrúa Flokks fólksins. Svör og umsagnir hafa verið litaðar af pirringi og skilningsleysi embættiskerfisins og meirihlutans á að borgarfulltrúi er kjörinn til að gæta hagsmuna borgara og í þessu máli er verið að brjóta á rétti hundaeigenda.

Í bókun meirihlutans kemur m.a. fram:

Gjöldum fyrir hundaleyfi er samkvæmt samþykktum Reykjavíkurborgar um hundahald nr. 478 og er ætlað að standa undir kostnaði borgarinnar af hundahaldinu. Engin þöggun á sér stað um störf hundaeftirlitsins enda má finna allar upplýsingar á vef borgarinnar eins og ítrekað hefur verið bent á í svörum við fyrirspurnum borgarfulltrúa Flokks fólksins. Nú er verið að leggja lokahönd á stefnu um dýraþjónustu í borginni og vænta má breytinga og betrumbóta fyrir dýraeigendur í borginni.

Vísað er að öðru leyti í fundargerð borgarráðs 25. júní

Tillaga að nýrri vinnureglu á starfsstöðvum velferðarsviðs

Ég lagði fram þessa tillögu að nýrri vinnureglu á starfsstöðvum velferðarsviðs á fundi velferðarráðs í dag. Hún gengur út á að starfsmenn velferðarþjónustu/þjónustumiðstöðva yfirgefi ekki vinnustaðinn í lok dags fyrr en þeir eru búnir að svara með einum eða öðrum hætti innkomnum erindum (skeytum/skilaboðum ) sem borist hafa. Vissulega gætu komið dagar sem þetta er ekki hægt en í það minnsta muni starfsmenn leitast við af öllum mætti að gera þetta.

Hér er  ekki átt við að öll erindi fá fullnaðarafgreiðslur enda slíkt ekki raunhæft heldur að þeim sem sent hafa skeyti eða skilaboð verði svarað sem dæmi:  „erindið er móttekið/málið er í skoðun/ haft verður samband hið fyrsta“, eða eitthvað á þessa leið.
Fólk sem hringir á þjónustumiðstöðvar eru með ákveðin erindi, misáríðandi eins og gengur. Í flóknari málum skilja flestir að afgreiðsla getur tekið einhvern tíma. Hins vegar skiptir það máli að fá vitneskju um að erindi þeirra er móttekið og haft verði samband. Þær upplýsingar hjálpa.

Við sem erum í þjónustustörfum eigum ávallt að gera allt til að létta skjólstæðingum okkar lífið, milda álag og draga úr streitu og kvíða.  Móttökuskeyti getur skipt þjónustuþega þjónustumiðstöðva máli.

Og fékk þetta svar

Í lögunum segir: "Umferð vélknúinna ökutækja um göngugötu er óheimil. Þó er umferð vélknúinna ökutækja akstursþjónustu fatlaðra, handhafa stæðiskorta fyrir hreyfihamlaða, lögreglu, slökkviliðs og sjúkraflutninga heimil." Hvort að borginni sé heimilt að setja niður keilur er atriði sem lögreglan tekur ekki afstöðu til, enda ekki lögreglu að taka afstöðu til skipulagsmála. Borgin ber ábyrgð á sínum framkvæmdum.

Kv.ÞI

Ég spurði lögguna þótt lögin séu í sjálfu sér alveg skýr

Eftirfarandi spurning hefur verið send löggunni. 

Ég er borgarfulltrúi Flokks fólksins og hef verið að vinna fyrir hreyfihamlaða ekki síst í tengslum við göngugötur í miðbænum.

 

Mig langar til að fá það staðfest hvort handhöfum stæðiskorta sé óhætt að nýta heimild 10. gr. umferðarlaga þar sem segir að þeir geti ekið göngugötur og lagt þar í stæði? Hin nýju umferðarlög tóku gildi 1. janúar 2020 og hefur þessi heimild verið til staðar frá þeim degi.

 

 

Margir handhafar stæðiskorta eru hræddir við þetta m.a. vegna neikvæðrar umræðu skipulagsyfirvalda í borginni gagnvart þessu ákvæði. Þeir vilja þess vegna vera alveg vissir um að þeir lendi ekki í vandræðum, vilji þeir nýta sér þessa heimild. Lögin eru vissulega alveg skýr.

Það truflar reyndar að búið er að setja upp keilur við innkomu á göngugötu og sem handhafar stæðiskort þyrftu þá að sveigja framhjá til að komast inn á göngugötuna á bíl sínum. Þá má jafnframt spyrja hvort það sé löglegt í ljósi þessara heimildar?
Keilur eru ákveðin hindrun og handhafar stæðiskorta gætu auk þess óttast að reka bíl sinn í þær.

 

Hlakka til að heyra í ykkur

Komið þið sæl.

Ég er borgarfulltrúi Flokks fólksins og hef verið að vinna fyrir hreyfihamlaða m.a. vegna aðgengismála ekki síst í tengslum við göngugötur í miðbænum.

 

Mig langar til að fá það staðfest hvort handhöfum stæðiskorta sé ekki óhætt að nýta heimild sem kveðið er á um í 10. gr. umferðarlaga þar sem segir að þeir geti ekið göngugötur og lagt þar í stæði? Hin nýju umferðarlög tóku gildi 1. janúar 2020 og hefur þessi heimild verið til staðar frá þeim degi.

 

Margir handhafar stæðiskorta eru hræddir við þetta m.a. vegna neikvæðrar umræðu skipulagsyfirvalda í borginni gagnvart þessu ákvæði. Þeir vilja þess vegna vera alveg vissir um að þeir lendi ekki í vandræðum, vilji þeir nýta sér þessa heimild. Lögin eru vissulega alveg skýr.

 

Það truflar reyndar að búið er að setja upp keilur við innkomu á göngugötu og sem handhafar stæðiskorta þyrftu þá að sveigja framhjá til að komast inn á göngugötuna á bíl sínum. Þá má jafnframt spyrja hvort það sé löglegt í ljósi þessarar heimildar?

Keilur eru ákveðin hindrun og handhafar stæðiskorta gætu auk þess óttast að reka bíl sinn í þær.

 

 

 

 

 

Í Reykjavík eiga ekki að vera neinar dauðagildrur

Fundur borgarstjórnar er hafinn og er fyrsta mál á dagskrá Umferðaröryggisáætlun Reykjavíkur 2019-2023.
Víða í borginni er umferðaröryggi ábótavant og aðstæður hættulegar. Strætisvagnar stoppa á miðri götu til að hleypa farþegum í og úr sem getur skapað mikla slysahættu. Dæmi eru um að strætisvagnar stoppa á miðju hringtorgi. Hreyfihömluðum er ætla að legga bíl sínum í götur sem halla og ekki er gert ráð fyrir eldri borgurum í miðbænum enda aðgengi þar að verða aðeins fyrri hjólandi. Bílastæðahús eru af ýmsum orsökum vannýtt. Nýlega var grjóti sturtað á miðjan Eiðsgranda sem getur skapað stórhættu.

Flokkur Folksins telur að kannski gangi áætlunin of skammt, ekki er tekið á brýnum málum. Í borginni eiga ekki að vera neinar dauðagildrur. Fjölgun þeirra sem fer um hjólandi má fagna en meira þarf að gera til að hvetja þá sem fara um á bílum að fjárfesta í rafmagns eða metan bílum, gefið að öllu metani sé þ.e. ekki sóað. Í nýjum vistvænum bílum eru öflugir skynjara sem láta bílstjóra vita af gangandi og hjólandi vegfarendum sem dregur án efa úr slysahættu.

Ljósamálin eru enn í ólestri. Á 100 stöðum í borginni eru úrelt ljós. Snjallstýrð götuljós myndu bæta mikið. Að aðskilja andstæðar akreinar með vegriði er oft hægt að koma við. Sömuleiðis ætti að byggja göngubrýr alls staðar þar sem það er hægt. Flest slysin verða þegar götur eru þveraðar og þá lang oftast þegar hjólreiðamenn hjóla þvert yfir götu/gangbraut.

Segir í skýrslunni að taka þarf tillit til sérþarfa s.s þeirra sem glíma við líkamlega fötlun. Þetta er þessi meirihluti ekki að gera með því að vilja hindra að handhafar stæðiskorta geti ekið göngugötur eins og heimilar er í lögum. Þeim er þess í stað ætlað að leggja í hliðargötum þar sem þeirra víða er stór hætta búin vegna halla og þrengsla.

Meirihlutinn þarf að taka mark á þessari áætlun ætli hann að samþiggja hana.

Beita ætti hægrireglur þar sem kostur er í stað biðskildu enda sýna tölur að óhappatíðni er hærri á gatnamótum sem eru með biðskyldu.

Þetta er aðeins brot af því sem þyrfti að bæta í þessari borg þegar kemur að umferðaröryggismálum

Martröð í bílastæðahúsum borgarinnar

Vandræði í bílastæðahúsum borgarinnar. Fundur í skipulags- og samgönguráði er um það bil að hefjast og mun ég leggja fram eftirfarandi tillögu að gefnu tilefni:

Fulltrúi Flokks fólksins gerir það að tillögu sinni að Reykjavíkurborg hafi neyðarnúmer/þjónustusíma sem hægt er að hringja í eftir hefðbundinn opnunartíma

Það er bagalegt hvað margt fólk hefur lent í ómældum vandræðum t.d. í bílastæðahúsum borgarinnar þegar það hefur lokast inni með bílinn sinn. Almennt séð er það ólíðandi að fólk geti ekki hringt í neitt númer, neyðar- eða þjónustunúmer þegar það lendir í vandræðum í einhverjum af stofnunum Reykjavíkurborgar eftir að lokar. Nýtt dæmi er að kona lokaðist inni í bílastæðahúsi á Laugavegi þar sem hún varð innlyksa með lítið barn en kom bílnum sínum ekki út. Hún hringdi í borgarfulltrúa sem reyndi að ná í einhvern hjá bílastæðasjóði en árangurslaust.

Þetta er ekki fyrsta tilfellið þar sem fólk lendir í vandræðum í bílastæðahúsum og hringir í angist sinni. Í þessu tilfelli voru slárnar uppi og enginn miði kom ef kallað var eftir honum. Þegar konan mætti aftur til að ná í bílinn höfðu slárnar verið settar niður og engin leið fyrir konuna að koma bílnum sínum út þar sem hún var ekki með miða. Hér þarf að bæta úr hið snarasta. Það myndi breyta miklu að hafa þjónustu/neyðarsíma sem fólk hefur aðgang að ef það lendir í vandræðum í borginni.

Bílastæðahúsin eru nú þegar hálftóm og tilfelli sem þessi hvorki eykur nýtingu þeirra eða vinsældir. Fleiri hafa nefnt að það sé bagalegt að ná ekki í aðstoð þegar fólk hefur lent í þeim aðstæðum að bílastæðahús hafa lokað og bíllinn situr fastur inni en þá virðist enginn vera til að aðstoða. Það getur bæði endað vanlíðan fólks sem og mikinn tilkostnað. Bílastæðahús mætti hafa opin eftir venjulega gjaldskyldu bílastæða. Það hvetti til notkunar þeirra og leysti mörg vandamál.

Hve mörg verslunarrými hafa losnað í miðbænum?

Ég lagði fram fyrirspurn í gær á fundi skipulags- og samgönguráðs um hvað mörg verslunarrými við göngugötur í miðbænum hafa losnað sl. eitt og hálft ár?   

Hér er spurt um rými sem hafa losnað við bæði varanlegar göngugötur og tímabundnar, svokallaðar sumargötur.
Spurt er vegna þess að fyrir liggur að fjölmargir rekstraraðilar sem ráku verslanir við þessar götur hafa flutt verslanir sínar annað eða lagt niður rekstur sinn.
Ekki liggja fyrir nákvæmar tölur um auð verslunarrými. Það er mikilvægt að fá upplýsingar um á hvað stórum skala búðarflóttinn er til þess að átta sig betur á stöðunni og þróun mála í miðbænum hvað varðar verslun og viðskipti.

 

Sóun á metani í stað þess að nýta það er hrein og klár heimska

Í borgarstjórn er meirihlutinn að leggja fram græna planið sitt og er það gott eins langt og það nær. En í það vantar stóran þátt og þess vegna verður fulltrúi Flokks fólksins að sitja hjá. Það er nefnilega tvískinnungsháttur að tala um græna borg á meðan kosið er að brenna metani, grænni, innlendri afurð, frekar en að reyna að nýta það. Metan sem ekki er nýtt verður að brenna því það er vond gróðurhúsalofttegund. En það er hrein og klár heimska að verða að sóa því þar sem það er ekki nýtt sem yrði öllum til góðs. Það væri sem dæmi hægt að nota metanið á alla bíla á vegum borgarinnar.

Það er óskiljanlegt að sveitarfélögin sem eiga SORPU og sem reka alls konar bíla þ.m.t. strætó reki ekki fleiri metanbíla. Af hverju er ekki settur kraftur í að koma metani á strætisvagna, stóra og smærri flutningsbíla, vinnubíla, pallbíla og greiðabíla á vegum borgarinnar? Fólksbílar sem aka á metani myndu koma inn samhliða ef fólk fengi metanið á kostnaðarverði og gæti treyst því að verðið yrði stöðugt sem nemur líftíma metanbíls. Því meira sem metanið er nýtt því minna þarf að sóa því. . Nóg framboð er og verður meira með nýrri jarð- og gasgerðarstöð (GAJA). Hættum að brenna metani út í loftið og brennum því frekar á bílum. Öllum tillögum Flokks fólksins sem lúta að nýtingu metans hafa verið felldar eða vísað frá af meirihlutanum

Rekstraraðilar stýri því sjálfir hvenær gata er höfð opin eða lokuð fyrir umferð

Tillögunni um tilraunaverkefni að rekstraraðilar taki sjálfir ákvörðun um hvort hafa eigi opnar eða lokaðar göngugötur sem meirihlutinn hefur ákveðið að séu varanlegar göngugötur eða tímabundnar, var vísað frá í skipulags- og samgönguráði í fyrradag og þá sátu sjálfstæðismenn í borginni hjá.
Ég lagði tillöguna aftur fyrir í borgarráði í gær. Henni var aftur vísað frá en í þetta sinn greiddu sjálfstæðismenn í borginni atkvæði gegn frávísuninni. Flott hjá þeim!

Bókun:
Hér er um góða málamiðlunartillögu að ræða sem væri vel þess virði að láta reyna á tímabundið. Á góðviðrisdegi kann að vera sniðugt að loka götu fyrir umferð og gera hana að göngugötu en á köldum dögum að hafa þær opnar fyrir bílaumferð.
Það er vel þess virði að kanna hvernig fyrirkomulag sem þetta myndi reynast. Þess utan á eftir að gera mælingar af hlutlausum aðilum á hvort mannlíf og verslun hafi aukist með fleiri göngugötum eins og haldið er fram af meirihlutanum. Öðruvísi er varla hægt að taka upplýstar ákvarðanir.
Þessi götulokunarmál hafa verið sérlega erfið og finnst mörgum sem meirihlutinn hafi beitt mikilli valdníðslu því í ljós hefur komið að meirihluti fólks þ.m.t. rekstraraðilar vilja þetta ekki og hafa í kjölfar lokunar flutt verslanir sínar í burtu af svæðinu.
Fulltrúi Flokks fólksins finnst þetta kaldar kveðjur frá skipulagsyfirvöldum til rekstraraðila. Treystir meirihlutinn þeim ekki til að stýra því sjálfir hvort sú gata sem þeir reka verslun við sé opin fyrir bílaumferð eða ekki?

Þéttingastefnan komin út í öfgar?

Á fundi skipulags- og samgönguráðs lagði ég fram eftirfarandi tillögu:

Tillaga Flokks fólksins að meirihlutinn endurskoði þéttingarstefnu sína með það í huga að hlífa grænum svæðum, skólalóðum og útivistarsvæðum.

Fulltrúi Flokks fólks leggur til að meirihlutinn endurskoði þéttingarstefnu sína með það í huga að hlífa grænum svæðum, skólalóðum og útivistarsvæðum. Hér er aftur staðfest, og nú í ályktun íbúasamtaka í vesturhluta Reykjavíkur, hvernig samráð er hunsað. Fólki er boðið upp á að koma með tillögur og athugasemdir sem síðan er varla litið á. Í ályktuninni er lýst áhyggjum af hvernig þéttingastefna meirihlutans er farin að ganga á græn svæði borgarinnar. Segir í ályktuninni að „íbúar hafi ítrekað bent á þessa þróun í gegnum athugasemdir sínar við deiliskipulagsvinnu borgarinnar. Málsmeðferð deiliskipulagsbreytinga ber þess merkis að vera eingöngu formlegs eðlis þar sem íbúum gefst í reynd ekki tækifæri til að hafa raunveruleg áhrif. Réttur til athugasemda er lítils virði ef einungis er tekið mark á athugasemdum frá opinberum aðilum en látið hjá líða að taka mark á athugasemdum íbúa. Samráðsleysið við borgarbúa sem ítrekað benda á hvernig auka megi gæði almenningsrýma er áberandi.“ Svo virðist sem engin takmörk séu þegar þétta á byggð. Ofuráhersla á þéttingu byggðar má aldrei vera gerð á kostnað grænna svæða í borginni

Fyrirvari settur við samþykkt ársreiknings m.a. vegna Félagsbústaða

Hér er fyrirvari Flokks fólksins við samþykkt ársreiknings borgarinnar 2019 sem settur var samhliða undirritun hans. Ástæðan fyrir þessum fyrirvara var m.a. vegna Félagsbústaða en ekki síður vegna þess með því að kjörnir fulltrúar áriti ársreikning kynnu þeir að vera persónulega ábyrgir ef kröfuhafar Félagsbústaða létu á það reyna hvort ársreikningar Félagsbústaða hf. hefðu gefið glögga mynd af rekstri og efnahag félagsins. Þá kynni sú persónulega ábyrgð einnig að ná til endurskoðunarnefndar Félagsbústaða og borgarinnar. Þetta voru orð Einars S. Hálfdánarsonar endurskoðanda sem sagði sig úr endurskoðunarnefnd borgarinnar á dögunum.

Hér er fyrirvari Flokks fólksins:

Borgarfulltrúi Flokks fólksins staðfestir ársreikning 2019 með fyrirvara um að reikningsskilaaðferðir séu viðeigandi og að engar skekkjur séu vegna mistaka eða sviksemi sem endurskoðun hafði ekki upplýsingar um. Með þessu er fylgt fordæmi endurskoðenda sem hafa sjálfir varið sig með fyrirvara um skekkjur vegna mögulegra mistaka eða sviksemi. Þeirra markmið er að afla nægjanlegrar vissu um að ársreikningurinn sé án verulegra annmarka. Nægjanleg vissa er engu að síður sögð ágæt vissa þótt það tryggi ekki að vitað sé um allar skekkjur vegna mistaka eða sviksemi sem kunni að vera til staðar. Fulltrúi Flokks fólksins gerir einnig sérstakan fyrirvara við að reikningsskilaaðferðir Félagsbústaða standist skoðun og lög.

Tíðindum sætti þegar einn af endurskoðendum endurskoðunarnefndar Reykjavíkurborgar sagði sig úr nefndinni vegna þeirrar reikningsskilaaðferðar sem brúkuð er hjá Félagsbústöðum, hin svo kallaða gangvirðisaðferð. Þar sem Félagsbústaðir eru félagslegt úrræði en ekki fjárfestingarfélag taldi hann að gera ætti fjárfestingar félagsins upp á kostnaðarvirði. Benti hann á að með því að kjörnir fulltrúar áriti ársreikning kynnu þeir að vera persónulega ábyrgir ef kröfuhafar Félagsbústaða létu á það reyna hvort ársreikningar Félagsbústaða hf. hefðu gefið glögga mynd af rekstri og efnahag félagsins. Þá kynni sú persónulega ábyrgð einnig að ná til endurskoðunarnefndar Félagsbústaða og borgarinnar.

Borgin ætti að reka sinn eiginn "Arnarskóla"

Af hverju getur borgin ekki rekið sinn eigin "Arnarskóla"?
Ég hef verið með bókanir vegna þess að borgin hefur sett stopp umsóknir í Arnarskóla vegna þess að svokallað ytra mat liggur ekki fyrir sem ekki er í höndum borgarinnar að framkvæma.

 

Ég segi að þetta sé fyrirsláttur. Hér er inntak úr einni af mínum bókunum þegar samþykkt var að greiða fyrir fjóra síðustu nemendur í skólann þar til ytra mat liggur fyrir:

Búið er að loka fyrir umsóknir í Arnarskóla af því það vantar svokallað ytra mat sem ekki er í höndum borgarinnar að framkvæma. Þetta er ekkert annað en fyrirsláttur því meirihlutinn vill ekki borgar fyrir fleiri börn í Arnarskóla.

 

Það sem skipti máli er að öll börn séu í skólaúrræðum þar sem þeim líður vel, finna sig meðal jafningja og fá náms- félags- tilfinningalegum þörfum sínum mætt.

Skólayfirvöld í borginni samþykktu að greiða inngöngu fjögurra barna nú nýlega í Arnarskóla en segir að ekki verði opnað á umsóknir vegna fleiri nemenda fyrr en ytra mat skólans liggur fyrir. Arnarskóli býður upp á heildstæða skólaþjónustu sem er úrræði sem hentar sumum börnum betur en fyrirkomulag sem kallar á meiri þvæling milli staða. Í Arnarskóla er hugað að einstaklingnum og að mæta þörfum hans að öllu leyti.

 

Það er tímabært að leysa sérskólamál öðruvísi en með skammtímalausnum í Reykjavík. Langur biðlisti er í skólaúrræði eins og Klettaskóla og Brúarskóla. Báðir eru fullir og sá fyrri yfirsetinn. Bregðast þarf við með varanlegum lausnum og ef vel ætti að vera ætti borgin að reka sjálf skóla eins og Arnarskóla.

 

Flokkur fólksins hefur lagt til að fjölga þátttökubekkjum Klettaskóla, rýmka inntökureglur og stækka Brúarskóla. Í svörum og umsögnum við tillögu um stækkun Brúarskóla var beinlínis sagt að ekki væri þörf fyrir úrræði eins og Brúarskóla vegna m.a. stofnun farteyma. Samt eru 19 börn á biðlista eftir skólavist í Brúarskóla. Á meðan borgin leysir ekki vandann heildstætt skiptir máli að loka ekki fyrir umsóknir í Arnarskóla.

Ekkert kemur í staðinn fyrir persónulega nánd

Í vikunni samþykkti velferðarráð að hraða innleiðingu stafrænnar tækni á velferðarsviði m.a. vegna jákvæðrar reynslu af nýtingu rafrænna lausna á tímum COVID-19 faraldursins, s.s. skjáheimsókna í heimahjúkrun og heimaþjónustu, notkun fjarfundabúnaðar til ráðgjafasamtala og móttöku rafrænna umsókna um fjárhagsaðstoð. Fulltrúi Flokks fólksins fannst sjálfsagt að vera með í þessari tillögu en vildi á sama tíma leggja áherslu á að ekkert kemur í staðinn fyrir persónulega nánd.

Rafrænar lausnir eru sannarlega framtíðin og tekið var heljarstökk í framþróun á snjalllausnum vegna COVID-19. Jákvæð reynsla er af nýtingu rafrænna lausna s.s. skjáheimsókna í heimahjúkrun og heimaþjónustu og víða. Innleiðing tæknilausna einfaldar margt en það sem fulltrúi  Flokks fólksins vill halda til haga er að það eru ekki allir sem nota snjalltækni til að hafa samskipti við umheiminn. Ástæður eru ótal margar. Þessum hópi fólks má ekki gleyma í allri snjalltæknigleðinni. Starfsfólk þarf að vera næmt á hvað hentar hverjum og einum og hvað hann þarf og vill. Notandi þjónustu á að stýra ferð enda er hann sá eini sem veit hvað hann þarf, vill og getur. Fulltrúi Flokks fólksins hefur nokkrar áhyggjur af því að persónuleg tengsl, nánd og snerting eigi eftir að dragast saman vegna allra þeirra rafrænu lausna sem nú eru í boði. Það má aldrei hverfa frá persónulegum tengslum þar sem fólk talar saman maður við mann. Einnig er mikilvægt að gera reglulega athuganir á rafrænum lausnum og hvernig þær eru að nýtast.

 

Oft legið við stórslysi á hjólreiða- og göngustígum

Á fundi skipulags- og samgönguráðs í morgun var lagt fram til staðfestingar erindisbréfi samgöngustjóra varðandi stýrihóp um Hjólreiðaáætlun Reykjavíkur 2021-2025.

Fulltrúi Flokks fólksins lagði fram svohljóðandi bókun:

Það sem sá stýrihópur sem hér um ræðir verður að gera er að huga að reglum á blönduðum stígum (hjólreiða- og göngustígum). Oft hefur legið við stórslysum á blönduðum stígum. Að leggja stíga, blandaða stíga sérstaklega fylgir ábyrgð að öryggi þeirra sem eiga að nota hann verði sem best tryggt. Setja þarf hámarkshraða hjóla á göngu- og hjólastígum og aðliggjandi gangstéttum til að tryggja öryggi hjólandi og gangandi. Flokkur fólksins bendir jafnframt á að tilefni kann að vera til að auka eftirlit með umferð á blönduðum stígum vegna t.d. mikillar umferðar á rafknúnum vespum, raf-hlaupahjólum og öðrum minni vélknúnum faratækjum. Á sínum tíma var lögð lína þar sem gangandi fengu tvo metra og hjól einn metra. Sú lína er ekki lengur þar sem umferð á stígum hefur aukist mikið. Í hjólreiðaáætlun er markmiðið að aðskilja gangandi og hjólandi umferð frá meginstofnleiðum borgarinnar. Þetta tekur mörg ár. Nú myndast iðulega vandræða- og hættuástand á blönduðum stígum. Fólk er hvatt til að hjóla en aðstæður fyrir hjólandi og gangandi eru bara víða ekki góðar. Þar sem hægt er að hafa línu til að aðskilja gangandi og hjólandi þá ætti hún að vera til staðar. Skipulagsyfirvöld voru of fljót á sér að fræsa línuna í burtu og halda að skilti duga. Sums staðar hefur línan verið látin eyðast. Fulltrúa Flokks fólksins þykir þetta ábyrgðarleysi hjá meirihlutanum. Á meðan hjólreiðastígar eru ekki aðskildir frá göngustígum þarf að gæta varúðar og freista einskis til að tryggja öryggi vegfarenda stíganna eins og hægt er.

Lýðræði, gegnsæi og að hlusta á borgarbúa

Miðbæjarmálin voru á dagskrá fundar skipulags- og umhverfisráðs og ekki í fyrsta sinn á þessu kjörtímabili. Ákveðið var að fresta tillögu meirihlutans um eina viku en hún var á þá leið að stækka ætti göngugötusvæðið enn meira. Þetta mál er í raun einstakt fyrir nokkrar sakir. Fulltrúa Flokks fólksins fannst þetta vera prófmál þessa meirihluta á kosningaloforð þeirra sem var m.a. að virða lýðræði, gegnsæi og hlusta á borgarbúa. Á þessu prófi er meirihlutinn nú þegar kolfallinn. Ráðist hefur verið í breytingar sem fljótlega komu í ljós að voru ekki í þágu fjölda fólks og þ.m.t. fólks sem hefur persónulegra og fjárhagslegra hagsmuna að gæta. Margt hefur verið reynt til að ná eyrum meirihlutans, undirskriftalistar, hróp, skrif, umræður og viðtöl. Allt hunsað og keyrt áfram af hörku. Þegar viðskipti minnkuðu flúðu tugir eigendur verslana svæðið. En það breytti engu fyrir þennan meirihluta, áfram skyldi haldið með það sem “var ákveðið og allir áttu að vita að hafi verið ákveðið, fyrir löngu” eins og þau segja í meirihlutanum þegar þau eru krafin um rök fyrir framgöngu sinni.  En framkoma eins og þessi við borgarbúa sýnir vanvirðingu. Flestir sjá að vel er hægt að bíða og endurmeta stöðuna. Það skaðar ekki.